کتابخانه مجازی ادبیات

ابوطالب كلیم همدانی از شاعران قرن یازدهم هجری و یكی از بزرگ‌ترین شعرای مشهور زمان خود بود. در حدود سال ۹۹۰ هجری در همدان زاده شد؛ اما چون مدتی در كاشان اقامت داشت، كاشانی هم خوانده شده ‌است. تذکره‌نویسان و محققان عموماً یا او را همدانی خوانده‌اند یا از مولد و موطن او نامی نبرده‌اند. وی علاوه بر کاشان، زمانی را در شیراز به سر آورد و در همان‌جا با مقدّمات علوم آشنایی پیدا کرد. در عهد جهانگیر به هند رفت و بعدها نزد شاه‌جهان، عنوان ملک‌الشعرایی یافت و وی و روح‌الامین را ستایش می‌کرد. وی شاهنوازخان شیرازی، میرجمله شیرازی و ظفرخان احسن را نیز مدح می‌کرده ‌است. اما از سوی شاه‌جهان مأمور شد که فتوحات شاه‌جهانی را به نظم آورد که در آن وقایع زمان این شاه را در قالب مثنوی به تصویر کشیده‌است. شهرت کلیم همدانی بیشتر به خاطر غزلیات اوست. ابداع معانی و خیال‌های رنگین به غزل کلیم لطف ویژه‌ای بخشیده‌است.