این کتاب تصحیح و تدوین یکی از دو تحریر معروف «اخلاق ناصری» موسوم به توضیح الاخلاق و اثر خامه به همت علامه شمسالدین محمد بن سدیدالدین علی بن خاتون عاملی عیناثی به صورت فارسی شیرین شرح شده است تا نفع آن عام و استفاده از آن تام بوده باشد. خواجه نصیرالدین طوسی این کتاب را در سال 633 هجری و در دورانی که هنوز پا به دربار هلاکوخان مغول ننهاده بود و در قلعه الموت و در میان اسماعیلیان میزیسته، نگاشته است. این کتاب ارزشمند در زمره نخستین آثار مرتبط با حکمت عملی و اخلاق به زبان پارسی است و مطالب آن آمیخته از دیدگاه فلسفی و عملی فلاسفه یونان و نظرگاه حکمای ایرانی و اسلامی درباره فرد، خانواده و جامعه میباشد که در این کتاب رذائل اخلاقی به عنوان بیماریهای شخصیتی مطرح شده و پس از بحث از سرچشمه بیماری، روش علاج هر یک آمده است. با توجه به سنگینی متن کتاب، علامه ابن خاتون حلی به دستور عبدالله قطبشاه شرح اخلاق ناصری را به نام «توضیح الاخلاق عبدالله قطبشاهی» به سبکی بسیار خوب در حیدرآباد دکن نگاشت که این رساله متن مصحح این کتاب است. توضیح الاخلاق عبدالله قطبشاهی همانند اخلاق ناصری مشتمل بر یک مقدمه، سه مقاله و سی فصل است.
عظیمترین شاهکار تاریخی که در عصر مغول به رشته تألیف درآمده و بزرگترین آثار ادبیات ایران کتاب «جامع التواریخ» تألیف خواجه رشیدالدین فضلالله است که شامل خصوصیات زندگانی و احوال مغول و عصر تسلط اینان است. این کتاب به امر غازانخان و اولجایتو در تحت سرپرستی وزیر معروف همدانی در سال 710 هـ.ق فراهم آمده و شامل سه مجلد است: جلد اول در تاریخ مغول، جلد دوم در تاریخ عمومی و عالم بنام اولجایتو، جلد سوم در جغرافیا. جلد سوم گویا از بین رفته یا تألیف نشده است.
عظیمترین شاهکار تاریخی که در عصر مغول به رشته تألیف درآمده و بزرگترین آثار ادبیات ایران کتاب «جامع التواریخ» تألیف خواجه رشیدالدین فضلالله است که شامل خصوصیات زندگانی و احوال مغول و عصر تسلط اینان است. این کتاب به امر غازانخان و اولجایتو در تحت سرپرستی وزیر معروف همدانی در سال 710 هـ.ق فراهم آمده و شامل سه مجلد است: جلد اول در تاریخ مغول، جلد دوم در تاریخ عمومی و عالم بنام اولجایتو، جلد سوم در جغرافیا. جلد سوم گویا از بین رفته یا تألیف نشده است.