بعد از استقلال هندوستان، محققین و دانشمندان فارسیزبانی بودند که با کارهای خودشان و بهویژه اشعارشان کوشش میکردند شمع فارسی در این ایام همچون گذشته همچنان روشن باقی بماند. در این کتاب که رساله دکتری نویسنده است، ابتدا شعر فارسی در هندوستان قبل و بعد از استقلال مورد بررسی قرار گرفته و و فصول بعدی اختصاص داده شده به چهار شاعر فارسیزبان هندی و سبک این شاعران و محیط سیاسی و اجتماعی و هچنین اشعار این شاعران مورد بررسی قرار گرفته است. این شاعران به ترتیب بررسی عبارتند از: سید غلام رسول قوس حمزهپوری متخلص به قوس، سیدمحمد قائم قتیل داناپوری متخلص به قتیل داناپوری، دکتر ولیالحق انصاری متخلص به ولی، و دکتر سیدوحید اشرف متخلص به اشرف.
کتاب مجموعه مقالات دکتر ظهیر احمد صدیقی به زبان اردو است. عنوانِ مقالات: «حرف آغاز»؛ «شیخ نجم الدین رازی و علامه اقبال لاهوری»؛ «مثنوی و حکایات مثنوی»؛ «احوال و آثار میرزا عبدالقادر بیدل»؛ «اسرار و علم حروف و میرزا عبدالقادر بیدل»؛ «احوال و آثار امیر خسرو»؛ «ذوق بلگرامی و ذکر خوراکی ها در شعر طنز فارسی»؛ «زرتشت ایرانی و علامه اقبال».
این کتاب یکی از منظومههای اشعار فارسی محمد اقبال لاهوری میباشد. اقبال لاهوری شاعر و متفکر استاد پاکستانی بود که آخرین شاعر بزرگ و توانایی است که در شبه قاره هندوستان، زبان به شعر پارسی گشود و بر همه استادان مقدم بر خود در آن سامان پیشی گرفت. اشعار این کتاب مایه فلسفی دارند.