کتابخانه مجازی ادبیات

یکی از سازمانهای بین المللی که یونسکو در اجرای برنامه های تربیتی و علمی و فرهنگی خود از همکاری آن استفاده شایان می کند، سازمانی است بنام شورای بین المللی فلسفه و علوم انسانی که در سال 1949 میلادی در پاریس بنیاد شده است. شش سال بعد از آن تاریخ یعنی در سال 1344 شعبه یی از آن شوری بنام انجمن ایرانی فلسفه و علوم انسانی بدستیاری کمیسیون ملی یونسکو در تهران تاسیس یافت و ریاست آن را آقای سیدحسن تقی زاده عهده دار شدند و این سمت را تا اواخر سال 1339 حفظ کردند. این سخنرانیها در مسائل مختلف فلسفه و علوم انسانی توسط کسانی ایراد شده و می شوند که درباره موضوع مربوط دارای مطالعات فراوان هستند و در واقع خلاصه و عصاره آن مطالعات را در مدتی کوتاه به معرض استفاده شنوندگان می گذارند و آنان را از مراجعه به کتب و رسالات متعددی که غالبا به آنها دسترسی هم ندارند بی نیاز می سازند.این مجموعه حاوی سخنرانیها و خطابه هایی است که متن آنها تا مهلت معین به دفتر انجمن واصل گردیده و به ترتیب تاریخی که ایراد شده اند بچاپ رسیده است. متن سخنرانیها و خطابه های دیگری که از این پس برسد به ضمیمه نتایج قابل استفاده ای که از مذاکرات و مباحثات جلسات رسمی انجمن ممکن است گرفته شود در نشریه های بعدی انجمن به چاپ خواهند رسید...

گیلان نامه "مجموعه مقالاتی است در زمینه تاریخ، فرهنگ، هنر، زبان، ادبیات و مردم‌شناسی منطقه گیلان .این مجموعه شامل مقالاتی است از نویسندگان مختلف با این عناوین "ماکیان در سرزمین گیلان و دیلمستان از محمود پاینده؛ نامهای گیلانی (برای پسران و دختران) از م. پ. جکتاجی؛ دیوان پیر شرفشاه دولابی از عباس حاکی؛ قلیان کوبی از جعفر خمامی زاد؛ گیلان از دیدگاه هنر از جهانگیر سرتیپ پور؛ واژه های گیلکی از سیروس شمیسا؛ دولاب و خشم دو شهر گمشده از علی عبدلی و ....

هفتاد سال پیش کودکی در یوش مازندران دیده به جهان گشود که مقدر بود بعدها نیمای نیماور (نام آور) گردد. نیما در طی زندگانی ادبی خود در داستان نویسی، نمایش نامه نویسی، نگارش مباحث ادبی به آزمایش پرداخته است، ولی آنچه که او را نامبردار ساخته جنبه شاعری اوست. در شعر نیز وی مراحل مختلف را طی کرده: سرودن اشعاری که شکل و قالب و مضمون آنها به سبک قدماست ولی مضمون آنها نو و بکر می باشد و سرودن اشعار به سبک نو. از این سه نوع، آنچه که شخصیت نیما را نشان می دهد دسته اخیر است. پس از درگذشت نیما بنا به وصیت وی کار تدوین و چاپ آثار فراوان و گرانقدرش با یاری همسر و فرزند و چند تن از یاران صمیم آن مرحوم با مراقبت نویسنده آغاز شد و نخستین شماره به عنوان افسانه و رباعیات و دومین شماره به عنوان "ماخ اولا" به همت و علاقه بی شائبه آقای سیروس طاهباز و همراهی آثای شراگیم فزرند ایشان منتشر شده است

کتاب «سفر آمریکا» واپسین سفرنامه جلال آل احمد، گزارش سفر و اقامت دوماهه آل احمد برای شرکت در سمینار دانشگاه هاروارد در سال 1344 است. این کتاب از نظر تعداد کلمات، طولانی‌ترین سفرنامه‌ آل احمد است. انتشار سفرنامه با توجه به سال نگارش آن تاخیری درازمدت در حدود سی و پنج سال داشته است. منتشرنشدن این کتاب از 1344 تا 1357، منطقی و پذیرفتنی است؛ چراکه انتقادات تند و قلم صریح آل احمد، در انتقاد از اوضاع سیاسی و اجتماعی ایران در دهه‌ چهل، با دستگاه ممیزی وزارت فرهنگ و هنر شاهنشاهی سازگاری نداشت و خود آل‌احمد و وراث او منتشرشدن سفر آمریکا را در دوران پادشاهی محمدرضا پهلوی ممکن نمی‌دانستند و ناگزیر ترجیح دادند این سفرنامه به همان شکل دست‌نویس باقی بماند. از آنجا که جلال، به قول خودش، اهل دیدن پدیده‌های نیک و بد و تظاهر به ندیدن آنها نبود و بر خود واجب و مفروض می‌دانست درباره‌ زمانه‌اش شهادت بدهد و نوشته‌هایش را به عنوان اسناد دقیق سرگذشت میهن و شاهدان صدیق تاریخ اجتماعی مردمش به میراث بگذارد، بنابراین طبیعی است که سفرنامه‌هایش، در آثار ادبی و هنری او جای مهمی داشته باشند.