اصل کتاب «آداب المریدین» در یک مقدمه و 27 فصل نگاشته شده و در این کتاب درباره اصول اعتقادی صوفیان و سماع و دیگر آداب تصوف سخن رفته است. نویسنده کتاب ضیاءالدین عبدالقاهر سهروردی از فقها و واعظان و از مشایخ بزرگ صوفیه در سده ششم هجری است. بر این کتاب شرحهای زیادی نوشته شده که یکی از آنها توسط مخدوم جهان شرفالدین احمد یحیی منیری است که آن را به زبان فارسی ترجمه و شرح کرده است. این شرح در این کتاب با مقدمهای به زبان فارسی در ابتدای کتاب و چاپ عکسی آن آورده شده است.
عظیمترین شاهکار تاریخی که در عصر مغول به رشته تألیف درآمده و بزرگترین آثار ادبیات ایران کتاب «جامع التواریخ» تألیف خواجه رشیدالدین فضلالله است که شامل خصوصیات زندگانی و احوال مغول و عصر تسلط اینان است. این کتاب به امر غازانخان و اولجایتو در تحت سرپرستی وزیر معروف همدانی در سال 710 هـ.ق فراهم آمده و شامل سه مجلد است: جلد اول در تاریخ مغول، جلد دوم در تاریخ عمومی و عالم بنام اولجایتو، جلد سوم در جغرافیا. جلد سوم گویا از بین رفته یا تألیف نشده است.
عظیمترین شاهکار تاریخی که در عصر مغول به رشته تألیف درآمده و بزرگترین آثار ادبیات ایران کتاب «جامع التواریخ» تألیف خواجه رشیدالدین فضلالله است که شامل خصوصیات زندگانی و احوال مغول و عصر تسلط اینان است. این کتاب به امر غازانخان و اولجایتو در تحت سرپرستی وزیر معروف همدانی در سال 710 هـ.ق فراهم آمده و شامل سه مجلد است: جلد اول در تاریخ مغول، جلد دوم در تاریخ عمومی و عالم بنام اولجایتو، جلد سوم در جغرافیا. جلد سوم گویا از بین رفته یا تألیف نشده است.