تقی آق اولی (1264 ـ 1325) نویسنده و شاعر متخلص به بینش بود. پدر او جزء سومین گروه شاگردانی بود که برای تحصیل به اروپا اعزام شدند. در تهران متولد شد و پس از فراغت از تحصیل در مؤسسه ادب تهران، عربی را نزد شیخ عبدالعلی مؤید بیدگلی و فرانسه را در مدرسه آلیانس فراگرفت. وی با ادیب الممالک فراهانی دوستی و معاشرت داشت. از آثار اوست: دیوان شعر، مهر آبرو (نمایشنامه) و دغلنامه (کتاب حاضر). این دفتر شعر مشتمل بر 58 بند است که شاعر آن را از سال 1290 تا 1320 به تدریج سروده است. این دفتر شعر ترجیعبند شیرین و فکاهی اخلاقی در نکوهش نادرستی است و بیش از هفتصد بیت دارد.
دیوان بینش در سه جلد چاپ شده است. جلد اول اشعاری که از سال 1277 تا 1299 سروده شده؛ جلد دوم آنچه از 25 شهریور 1320 به بعد تراوش یافته و خواهد یافت. اشعاری که تا سال 1277 سروده شده و کودکانه بوده و هزلها و هجوهای زننده و آنچه با مقتضای وقت ناسازگار تصور شود به چاپ نمی رسد. چاپ جلد دوم به مناسبت اینکه راجع به دوره اختناق ادبی و سیاسی بوده و بیشتر مورد توجه جامعه است بر قسمتهای دیگر مقدم خواهد بود.
گزیده ای از ترجیح بند منتخب از دیوان ناجی سروده فقیر خاکسار متخلص به ناجی که در سال 1352 منتشر شده است
دیوان بینش در سه جلد چاپ شده است. جلد اول اشعاری که از سال 1277 تا 1299 سروده شده؛ جلد دوم آنچه از 25 شهریور 1320 به بعد تراوش یافته و خواهد یافت. اشعاری که تا سال 1277 سروده شده و کودکانه بوده و هزلها و هجوهای زننده و آنچه با مقتضای وقت ناسازگار تصور شود به چاپ نمی رسد. چاپ جلد دوم به مناسبت اینکه راجع به دوره اختناق ادبی و سیاسی بوده و بیشتر مورد توجه جامعه است بر قسمتهای دیگر مقدم خواهد بود.