تاجُالمصادر نوشتهٔ احمد بن علی بیهقی یک فرهنگ لغت دوزبانهٔ عربی به فارسی که در آن بیشتر مصدرهای عربی و مخصوصاً مصدرهای قرآنی با ترجمه آمدهاست. این فرهنگ نخستین بار در سال ۱۳۰۱ ه.ق. در بمبئی هند به کوشش میرزامحمد شیرازی بهصورت چاپسنگی در ۲۲۹ صفحهٔ کوچک منتشر شد. هادی عالمزاده جلد نخست آن را بعد از بازبینی، در سال ۱۳۶۶ توسط مؤسسهٔ مطالعات و تحقیقات فرهنگی در تهران منتشر کرد و جلد دوم که شامل مصادر ثلاثی مزیدٌفیه، رباعی مجرد و مزیدٌفیه و ملحقات میشود، در سال ۱۳۷۵ توسط پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی منتشر شد. تاجالمصادر مشهورترین اثر احمد بن علی بیهقی است که مؤلف نزدیک به ۱۷٬۰۰۰ مصدر عربی و برابرهای فارسی آن را گردآوری کردهاست و منبعی غنی و معتبر برای فرهنگنویسان فارسی بودهاست. بیهقی، به گفتهٔ خودش، برای تألیف این کتاب، از قرآن و احادیث و نیز افعال پرکاربرد دیوانهای عرب استفاده کردهاست و برای شرح و معانی آنها از چند کتاب نظیر دیوانالادب فارابی، صحاحاللغة جوهری، تهذیباللغة ازهری، الغریبین هروی و المصادر زوزنی استفاده کردهاست.
آیات قرآن با فصاحت و بلاغت خاص خود به اندام هر شنونده ای لرزه می افکند. زبان این آئین عربی است، اساسی ترین مدرک و بزرگترین پشتوانه آن قرآن و در مرحله دوم سخنان پیامبر و پیشوایان است و هر دو به زبان عربی است. اصولا ما که به زبان عربی ارزش قائل هستیم به این عنوان است که زبان دینی ما است زبانی که به تصدیق دانشمندان زبان شناس جهان بهترین زبانهاست. پس واضح شد که تعلیم و تعلم اصول و قواعد ادبیات عربی در زندگی ما لزوم و ضرورت دارد. اینک کتابی که در دسترس خوانندگان محترم قرار گرفته در پیرامون همین موضوع نگارش یافته است. این کتاب مشکلات یکی از کتب درسی را به وجه آسان حل و روشن کرده است...
فرهنگ حاضر مرکبی از واژه های عربی، فارسی، ترکی، فرانسه ولاتین (به ضمیمه واژگان نو فرهنگستان) است که داخل زبان فارسی شده و به طورکلی مورد استفاده عموم طبقات قرار خواهد گرفت و به خاطر سهولت در تلفظ که مراجعین گمراه نشوند و همه کس به آسانی بتواند تلفظ صحیح هر واژه ای را پیدا کند لغات این فرهنگ را به وسیله اعراب و زیر و زبر مشخص کرده و از طریق ای که در سایر لغت نامه ها برای تعیین تلفظ انتخاب گردیده و برای همه کس قابل استفاده نیست چشم پوشی شده است.
تاجُالمصادر نوشتهٔ احمد بن علی بیهقی یک فرهنگ لغت دوزبانهٔ عربی به فارسی که در آن بیشتر مصدرهای عربی و مخصوصاً مصدرهای قرآنی با ترجمه آمدهاست. این فرهنگ نخستین بار در سال ۱۳۰۱ ه.ق. در بمبئی هند به کوشش میرزامحمد شیرازی بهصورت چاپسنگی در ۲۲۹ صفحهٔ کوچک منتشر شد. هادی عالمزاده جلد نخست آن را بعد از بازبینی، در سال ۱۳۶۶ توسط مؤسسهٔ مطالعات و تحقیقات فرهنگی در تهران منتشر کرد و جلد دوم که شامل مصادر ثلاثی مزیدٌفیه، رباعی مجرد و مزیدٌفیه و ملحقات میشود، در سال ۱۳۷۵ توسط پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی منتشر شد. تاجالمصادر مشهورترین اثر احمد بن علی بیهقی است که مؤلف نزدیک به ۱۷٬۰۰۰ مصدر عربی و برابرهای فارسی آن را گردآوری کردهاست و منبعی غنی و معتبر برای فرهنگنویسان فارسی بودهاست. بیهقی، به گفتهٔ خودش، برای تألیف این کتاب، از قرآن و احادیث و نیز افعال پرکاربرد دیوانهای عرب استفاده کردهاست و برای شرح و معانی آنها از چند کتاب نظیر دیوانالادب فارابی، صحاحاللغة جوهری، تهذیباللغة ازهری، الغریبین هروی و المصادر زوزنی استفاده کردهاست.