کتابخانه مجازی ادبیات

جای افسوس است که ما از حیات مرحوم میرزاآقاخان کرمانی و تشبئات و عملیات سیاسی او چیز زیادی در دست نداریم جز آنچه چندین مولف از روی یکدیگر با فرق های جزئی استنساخ کرده و هیچ چیز تازه ای تتبع ننموده اند. بنابراین بهتر آن می دانیم که بجای اینکه در این تذکر سی ساله دوباره به نقل همان عبارات اکتفا کنیم به تشریح و تدقیق نظریات و افکار سیاسی و اجتماعی او داخل شده و بسیاری از مسایل را که در حق او تاریک است روشن نماییم. میرزا آقاخان از حیث سرنوشت نویسندگی خیلی شبیه به خیام است که آثارش بواسطه بغض و نفرت مخالفین متروک و بدون مطالعه آنها با تیر اتهامات به جهل و نادانی منسوب شده است. ولی همانطور که اینک پس از شش هفت قرن خیام میرود جای خود را در ادبیات و فلسفه مشرق و مغرب باز کند میرزاآقاخان هم روز به روز مشهورتذ می شود و یکی بعد از دیگری آثار و تالیفاتش به طبع میرسد و کم کم همان طبقات منوره که با او مخالف بودند مجبورند در اطراف او قلمفرسایی کنند...

جلد پنجم از نامواره دکتر محمود افشار مقاله ها و گفتارهایی است در زمینه های مربوط به تاریخ ایران، قلمرو زبان فارسی، تحقیقات ادبی، مباحث شعر فارسی، مسائل فنی زبان فارسی، عقاید سیاسی دوره قاجار، اسناد تاریخی، وضع فرهنگی و اجتماعی یزد و یادداشتها و اسنادی است که با زندگانی دکتر محمود افشار متناسب است. مقاله ها به ترتیب تاریخ دریافت آنها به چاپ رسیده است.

این کتاب شرح حال و بررسی زندگی عده‌ای از زنان عصر پهلوی، به ویژه چهار زن پر نفوذ دربار است که به نوعی در جریان حوادث سیاسی، عزل و نصب رجال، سقوط کابینه‌ها، و حضور بیگانگان در کشور نقش داشته‌اند .در کتاب خصوصیات و جنبه‌های مهم زندگانی هر یک از این زنان براساس اسناد و مدارک تاریخی ذکر گردیده که عبارت‌اند از :تاج‌الملوک (ملکه مادر)، شمس، اشرف و فرح پهلوی .کتاب با مقدمه دکتر باقر عاقلی و پیشگفتار مولف آغاز می‌شود ;آن گاه مباحث کتاب با این عناوین ادامه می‌یابد" :کودتای "1299، "تاج‌الملوک دولتشاهی"، "ملکه مادر تاج‌الملوک"، "فوزیه عروس دربار"، "ملکه ثریا پهلوی"، "شمس پهلوی"، "اشرف پهلوی"، "فرح پهلوی (دیبا .("کتاب با عکس‌هایی از زنان نامبرده و سایر رجال و دولتمردان دوران پهلوی همراه است .

امان الله اردلان ملقب به حاج عزالممالک ، فرزند فخرالملک اردلان ، از دولتمردان و بازیگران سیاست ایران دراواخر عهد قاجار وتمامی دوران پهلوی بود . او در جوانی وهمزمان با وقایع مشروطیت پا به عرصه سیاست گذاشت . حاج عزالممالک پنج دوره نماینده مجلس ، دو بار سناتور و ده مرتبه وزیر شد . او بارها در دستگاه دولت به عنوان استاندارد ، حاکم ، سفیر ومدیر کل انتخاب وچهار بار نیز امیر الحاج شد . اردلان مردی متدین ، خوش محضر ، با سواد وخوش نام بود و درسال 1366 ش در تهران درگذشت. برادران اردلان، سه تن از رجال سیاسی اواخر دوره قاجار و دوران پهلوی بودند که هریک نقش مهمی در تاریخ معاصر ایران بازی کرده‌اند. اسامی آنان امان الله اردلان (حاج عزالممالک)، ناصرقلی اردلان و علیقلی اردلان (یا رضاقلی) بوده‌است. هر سه فرزندان حاج فخرالملک اردلان (ابوالحسن خان اردلان نوهٔ امان الله خان اردلان حاکم قدرتمند کردستان)و برخلاف سایر خاندان اردلان، از کردهای شیعه مذهب بوده‌اند. نسب پدری آنان ازحاکمان کردستان بودند و نسب مادریشان ازشاهزادگان قاجار بودند. چندین دوره نمایندگی مجلس، بارها وزارت کشور و معاونت مجلس شورای ملی، کارنامه سیاسی وی را تشکیل می‌دهد. او مدت‌ها با دکتر میلسپو همکاری داشت و نطق بسیار معروفی در مذمت رفتار مورگان شوستر در مجلس ایراد کرده‌است. او در کابینه دولت مهاجرین در کرمانشاه به ریاست رضاقلی خان نظام‌السلطنه مافی، وزیر فواید عامه بود. او بیش از یکصد و ده سال عمر کرد و پس از دو برادر کوچکش بدرود حیات گفت. دوستانش به طنز در مورد او گفته‌اند: «کل شیئ هالک، الا حاج عزالممالک».