سفرنامههای حج علاوه بر بيان آداب و رسوم و مناسك حج كه انديشههای عارفانه مؤلف را به تصوير میكشد، حاوی اطلاعات دقيق جغرافيايی و تاريخی و بيان عادات و آداب مردمی است كه نويسندگان در سفرهای طولانی خود با آن برخورد میكنند و نويسندگان بیشماری در طول تاريخ به شرح وقايع سفر خود از سرزمين وحی پرداختهاند. اين سفرنامه حاوی دو سفرنامه است، يكی از «احمد هدايتی» كه در سال ۱۳۳۸ قمری (۱۲۹۹ شمسی) همراه مرحوم «سيداحمد طالقانی» به حج مشرف شده و ديگری از فرزند او «محمدعلی هدايتی» كه در سال ۱۳۴۳ مشرف شده است. كتاب حاوی اطلاعات جالب و خواندنی از سفر حج بوده و مقايسه دو سفر را با انواع امكانات تصوير میكند.
نویسنده این سطور حسین فرزند مرحوم محمدهاشم مشهور به ذوالقدر شجاعی کارمند پایه 9 وزارت دارائی (ممیز مستقل حسابهای اداره کل درآمدها) که در ذیحجه سال 1374 برابر با تیر 1334 شمسی توفیق تشرف به مکه معظمه را داشتم از همان روزهای اولیه مراجعت قصد داشتم که شرح جریان این سفر روحانی را به رشته تحریر درآورم که هم خاطرات این مسافرت ثبت و ضبط شده و هم آنکه شاید برای علاقمندان راهنمای مفید و سودمندی شود ولی از بدو ورود به تهران رعایت نزاکت های اجتماعی و دید و بازدیدهای سروران عزیز و دوستان گرام مجال شروع باین کار را نمی داد اینک که فی الجمله فراغتی حاصل گردیده است اقدام به تحریر نموده و از خداوند بزرگ حسن ختام آنرا مسئلت دارم.
تاکنون تصور میشد یک عنوان نشریه در عهد ناصری با عنوان «اردوی همایون» انتشار یافته، ولی با چاپ این کتاب، مشخص میشود دو نشریه با این نام در آن عهد چاپ و منتشر شده است .اولین همین کتاب است که در سفر اول ناصرالدین شاه و همراهان به خراسان ـ اواخر سال 1283 و اوایل 1284 ق ـ انتشار یافته و نام کامل آن را «روزنامه اردوی همایون» قرار دادهاند و دومین نشریه به این نام که پیشوند روزنامه ندارد و به «اردوی همایون» نامبردار است، در سفر دوم ناصرالدین شاه و همراهان به خراسان که در سال 1300 اتفاق افتاده، طبع و توزیع گردید که نسخههایی از آن موجود است.