بر پهنه آسمان پرستاره و نورانی علم و ادب کرمان، نام فتحالله قدسی متخلص به «فؤاد کرمانی» از تلألو و روشنایی چشمگیری برخوردار است. «قدسی» عارفی ربانی و شاعری آسمانی بود که زلال اندیشه ژرفنگرش بر کلامش اثری سحرانگیز بخشیده، آنگونه که مقبول اهل معنی گردید. او را شاعر ولایی نامیدهاند؛ زیرا عشق و ارادت به نبی اکرم و اهل بیت او، بهویژه مولای متقیان علی (ع) از عمق وجودش سرچشمه گرفته بود. فؤاد در اشعار خود، بهویژه مراثی معروفش نهایت شناخت و علاقه به امام حسین، شهادت و هدف از قیام آن حضرت را در عالیترین توصیفات و سوزناکترین عبارات به تصویر کشاند و همین خلوص و صفای کلام باعث گردید به اندک زمان اشعارش ورد زبان ذاکرین و نقل محافل واعظین و اهل منبر شود. این کتاب در بررسی زندگی و تحلیل اشعار او به نگارش درآمده است.
ترجمه دعای کمیل در سیاق نثر-دررشته نظم از نصیرالدین امیرصادقی در سال 1373 انجام شده است.
این کتاب دارای چهار فصل و مجموعا دربرگیرنده زندگی و آثار ۲۲۷ نفر از پارسی سرایان قفقاز است. هر فصل به شاعران یک منطقه قفقاز (آران، ارمنستان، داغستان، گرجستان) اختصاص یافته است. نخستین شاعری که زندگی و احوالش در این مجموعه معرفی شده، «ابوالعلای گنجه ای» متوفی به سال ۵۵۴ ه.ق و آخرین آنها، «ناظم ایروانی» متولد سال ۱۳۴۲ ه. ق است. در پایان کتاب نیز فهرست ماخذ و منابع به ترتیب الفبایی تخلص یا نام مولفان آمده است.