در این کتاب تنها از بنیاد بیمارستانها و نهادهای آموزشی درمانی در روزگار اسلامی و کارنامه درخشان پزشکان در جهان اسلام سخن رفته است. "تاریخ بیمارستانها در اسلام" ترجمه کتابی است که نخستین بار به کوشش پزشک دانشمند مصری دکتر احمد عیسی بک به زبان عربی نگارش و در سال 1357ق/1939م در دمشق انتشار یافته است. پیشگامی مولف در گردآوری و احیای نام و نشان پزشکان و بیمارستانهای نامی اسلام و بررسی پیشینه تاریخی آنها کوششی است ارزنده و درخور ستایش چنانکه هماکنون متن عربی و ترجمه فرانسوی آن از منابع معتبر تحقیق در زمینه تاریخ پزشکان در این رشته است. نویسنده کتاب روند فعالیت بیمارستان را به گویاترین شکل ممکن بازنموده است. کتاب، نخست به شرح حال دکتر احمد عیسی بک مولف کتاب می پردازد و در بخش اول از پیدایش، ساختار، پزشکان و هزینه بیمارستانها اطلاعاتی به خواننده میدهد. در بخش دوم از بیمارستانهای قلمرو اسلام و بیمارستانهای مشهور مانند بیمارستان جندیشاپور، مصر، عراق، شام و اندلس ..... صحبت کرده است.
جای افسوس است که ما از حیات مرحوم میرزاآقاخان کرمانی و تشبئات و عملیات سیاسی او چیز زیادی در دست نداریم جز آنچه چندین مولف از روی یکدیگر با فرق های جزئی استنساخ کرده و هیچ چیز تازه ای تتبع ننموده اند. بنابراین بهتر آن می دانیم که بجای اینکه در این تذکر سی ساله دوباره به نقل همان عبارات اکتفا کنیم به تشریح و تدقیق نظریات و افکار سیاسی و اجتماعی او داخل شده و بسیاری از مسایل را که در حق او تاریک است روشن نماییم. میرزا آقاخان از حیث سرنوشت نویسندگی خیلی شبیه به خیام است که آثارش بواسطه بغض و نفرت مخالفین متروک و بدون مطالعه آنها با تیر اتهامات به جهل و نادانی منسوب شده است. ولی همانطور که اینک پس از شش هفت قرن خیام میرود جای خود را در ادبیات و فلسفه مشرق و مغرب باز کند میرزاآقاخان هم روز به روز مشهورتذ می شود و یکی بعد از دیگری آثار و تالیفاتش به طبع میرسد و کم کم همان طبقات منوره که با او مخالف بودند مجبورند در اطراف او قلمفرسایی کنند...