کتابخانه مجازی ادبیات

ادبیات شفاهی ادبیاتی است که به دفتر نیامده و در سینه و یاد و حافظه هر ملتی وجود دارد. به گمان از زمانی که بشر برابر طبیعت قرار گرفت و خود را چیزی جز آن اما در آن دید ادبیات شفاهی پیدایی یافت. به عبارت دیگر ادبیات شفاهی از زمانی که انسان به گپ درآمد و زبان رابط او با جهان بیرونی و درونی اش شد، از مغز به مغز و از سینه به سینه، به امروز رسید. سرایندگان و گویندگان بیشتر و پیشتر گمنام بوده اند، و شک نیست که ادبیات شفاهی مثلا قصه حاصل تخیل و تمنییات گروهی است که گاه در تحت اوضاع و احوال همسان و گاه ناهمگون بزیسته اند...

بیشتر دیده شده است که اشخاص ضمن بیانات خویش به آوردن ضرب المثلی مناسب تمثل می جویند. گذشته از آنکه کلامشان حلاوت مخصوص پیدا میکند مستمع را قانع و مستعد آن میسازد که پی به مقاصد آنها برده و سخنانشان قابل درک گردد. در این کتاب بالغ بر 1200 ضرب المثل و نصایح از روستا و شهرستانهای ایران و همچنین از سایر کشورهای جهان به زبان فارسی جمع آوری گردیده است...