بانگ درا یکی از آثار منظوم و فلسفی اقبال لاهوری است. نوشتن این کتاب ۲۰ سال به طول انجامیدهاست و نخستین اثر منظوم محمد اقبال به زبان اردو است. اشعار بانگ درا به سه بخش تقسیم شدهاند. اشعاری که اقبال پیش از ۱۹۰۵، سالی که او هند بریتانیا را به مقصد انگلستان ترک کرد، سروده شدهاند؛ اشعاری که بین سالهای ۱۹۰۵ و ۱۹۰۸، در زمان اقامت اقبال در اروپا سروده شدهاند. او در این اشعار به ستایش غرب میپردازد، اما از مسائلی مانند ملیگرایی انتقاد و در سمت مقابل ماهیت جهان وطنانه اسلام را ستایش میکند؛ اشعاری که بین ۱۹۰۸ و ۱۹۲۳ نوشته شدهاند. او در این بخش به تاریخ اسلام اشاره میکند و از وحدت فرا مرزی اسلامی سخن میگوید.
کتاب حاضر مجموعه اشعاری است با نام روح روان یا مطلوب پیر و جوان قسمتی از دیوان رضا نوری است که مشتمل بر قطعات علمی و ادبی و متضمن نصایح و اندرزهای مفید با ترجمه لغات مشکله و تعلیقات و حواشی که در سال 1332 و توسط شرکت سهامی طبع کتاب منتشر شده است.
مجموعه حاضر اشعار دکتر فرامرز نوریانی متخلص به "مظلوم" است که در سال 1312 چشم به جهان گشود و تحت تعلیم و تربیت مادری روشنفکر و پدری آزاده پرورش یافت. در سال 1338 موفق به دریافت دکترای پزشکی از دانشکده پزشکی اصفهان شد و در سال 1350 دکترای اعصاب و روان را از دانشکده پزشکی تهران کسب نمود. ایشان در سن 60 سالگی دار فانی را وداع گفت.
در این کتاب نظریات اقبال لاهوری درباره مسائل دینی، فلسفی، هنری، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، تربیتی، ادبی، شعری، حقوقی و تاریخی که در مجموع ذهنیت او را شکل میدهند، فراهم آمده است. قطعات کتاب تا آنجا که ممکن بود بر اساس موضوع مرتب شده که از امور الهی و مابعدالطبیعی آغاز و به مسائل اجتماعی و روزمره ختم میشود.
این کتاب یکی از منظومههای اشعار فارسی محمد اقبال لاهوری میباشد. اقبال لاهوری شاعر و متفکر استاد پاکستانی بود که آخرین شاعر بزرگ و توانایی است که در شبه قاره هندوستان، زبان به شعر پارسی گشود و بر همه استادان مقدم بر خود در آن سامان پیشی گرفت. اشعار این کتاب مایه فلسفی دارند.