نشانههای اختصاری در سخنرانیهای روزانه، در خواندن و نوشتن روزنامه، مجله، کتاب، نامه و گزارش و ترجمه آنها و بسیاری زمینههای دیگر به کار میآیند. این ضرورت و گستردگی کاربرد، نویسنده را بر آن داشته تا در تدوین فرهنگی برای استفاده علاقمندان تا حد ممکن کوشش کند. با توجه به مزایای کاربرد نشانههای اختصاری، وجود فرهنگ نشانههای اختصاری فارسی لازم میآید. در تدوین این فرهنگ جنبههای عمومی و کلی و بینالمللی بودن نشانهها مدنظر بوده است؛ بدین لحاظ نشانه شرکتها و مؤسسات خصوصی کشورها ذکر نشده، ولی نشانه شرکتهای بینالمللی و چندملیتی به دلیل جهانی بودن آورده شده است. این فرهنگ شامل نشانههای اختصاری رشتههای مختلف است.
گرچه گویش سبزواری یکی از لهجههای فارسی دری است و سالیان دراز شلاق زبانهای ناهماهنگی چون زبان ترکی، مغولی، عربی و ... را بر شانه خود تحمل کرده و امروزه در قسمت نسبتا وسیعی از خاک ایران تکلم میشود، هرگز نمیتوان آن را از لهجههای دیگر زبان فارسی برتر دانست. وقتی از گویش سبزواری سخن گفته میشود و اختصاصات دستوری یا واژههای آن بررسی میشود، نباید این تصور پیش آید که با یک گویش صددرصد ثابت سروکار داریم و بین افراد مختلفی که با آن گویش تکلم میکنند، وحدت کلمه و لفظ برقرار است. در این کتاب لغات و اصطلاحات گویش سبزواری با شواهدی از اشعار محلی این شهرستان گردآوری شده است.
زرقان شهری باستانی در میانه راه شیراز به تخت جمشید در دامنه کوه زرقان است. زرقان قدیم شامل محلههای بزرگ جولاهگان، میان و لرها و محلههای کوچکتر آخوندها، جهودها و حیدر بود. مجموعه این محلههای درهمفشرده، پشت به کوه داده و دامن تا ابتدای دشت گسترده بود. برجوبارو و دروازههای کوچک و بزرگ شهر را در میان گرفته بود و از گسترش آن پیشگیری میکرد. در این کتاب مجموعه دوهزار مثال، اصطلاح، کنایه، تشبیه و پند و اندرز در لهجه فارسی مردم زرقان فارس گردآوری شده است.