این فرهنگنامه ضربالمثلهای فارسی، دربرگیرنده ضربالمثلهای قدیم و جدید است و تمام یا بیشتر روایتها را دقیق و صحیح ضبط کرده و از هرگونه دخل و تصرف به دور است. نام گویندگان شناختهشده جملات قصار آورده شده و اقتباس یا انتساب آنها نیز معلوم شده است. آسانیاب است؛ بهگونهای که خواننده بهسرعت و آسانی جمله موردنظر خود را مییابد. تقسیمبندی موضوعی کتاب (بیش از هشتصد موضوع) به همراه ارجاعات لازم که برای نخستین بار در زبان فارسی صورت میگیرد، چشمانداز گستردهای از زمینه ذهن ایرانی در دسترس خواننده میگذارد و او را با متداولترین، جالبترین و ژرفترین گفتههای ایرانیان آشنا میکند.
گرچه گویش سبزواری یکی از لهجههای فارسی دری است و سالیان دراز شلاق زبانهای ناهماهنگی چون زبان ترکی، مغولی، عربی و ... را بر شانه خود تحمل کرده و امروزه در قسمت نسبتا وسیعی از خاک ایران تکلم میشود، هرگز نمیتوان آن را از لهجههای دیگر زبان فارسی برتر دانست. وقتی از گویش سبزواری سخن گفته میشود و اختصاصات دستوری یا واژههای آن بررسی میشود، نباید این تصور پیش آید که با یک گویش صددرصد ثابت سروکار داریم و بین افراد مختلفی که با آن گویش تکلم میکنند، وحدت کلمه و لفظ برقرار است. در این کتاب لغات و اصطلاحات گویش سبزواری با شواهدی از اشعار محلی این شهرستان گردآوری شده است.
زرقان شهری باستانی در میانه راه شیراز به تخت جمشید در دامنه کوه زرقان است. زرقان قدیم شامل محلههای بزرگ جولاهگان، میان و لرها و محلههای کوچکتر آخوندها، جهودها و حیدر بود. مجموعه این محلههای درهمفشرده، پشت به کوه داده و دامن تا ابتدای دشت گسترده بود. برجوبارو و دروازههای کوچک و بزرگ شهر را در میان گرفته بود و از گسترش آن پیشگیری میکرد. در این کتاب مجموعه دوهزار مثال، اصطلاح، کنایه، تشبیه و پند و اندرز در لهجه فارسی مردم زرقان فارس گردآوری شده است.