کتاب علی مظهر العجائب اثریست نغز و شیوا از دکتر نصرت الله کاسمی در مدحت و منقبت و شرح صفات آسمانی و سجایای ملکوتی علی (ع) که باید سرمشق و الگوی رفتار و کردار شیعیان و بخصوص جوانان قرار گیرد. منتخب این اثر در دو شماره بهمن و اسفند 1357 یعنی آخرین شماره های ششمین سال ماهنامه تحقیقی گوهر بچاپ رسید..
کتاب گل سرسبد مشحون از برگزیده اشعاری است که شاعران بلند آوازه ایران در طول چهارده قرن درباره عظمت مقام امیرالمومنین (ع) سروده اند و بر ارباب دانش و خرد پوشیده نیست که تدوین چنین کتابی صرف وقت بسیار می خواهد و مخصوصا به آقای علی اکبر خان پیروی شاعر آل محمد به مناسبت این توفیق باید تبریک گفت که دیوان ده ها و شاید بیش از صد شاعر توانا را از قرنهای گذشته تا عصر حاضر از روی شوق و حوصله و پشتکار مطالعه کرده و از میان آنها بهترین اشعار را در پیرامون مقام و مرتبت امیرالمومنین برگزیده اند و این اقدام به اعتقاد نویسنده این سطور براستی یک ابتکار شاعرانه است که چنین همتی تا به حال از کسی دیده نشده است و اگر هم شده باشد مسلما به این پایه و مایه نیست...
کتابی که از نظر خوانندگان می گذرد مجموعه آثار گرانبهاییست که در طی قرنها در منقبت نابغه بزرگ بشریت علی (ع) گفته شده و مدتها وقت صرف آن گردیده تا از میان اوراق فرسوده کتابها اخراج و بعد از تطبیق و مقایسه با نسخ دیگر به این صورت در آمده است. اشعار این مجموعه از 110 گوینده انتخاب و بر هریک شرح حال کوتاهی افزوده شده عموما متعلق به کسانی است که از عهد صفویه به بعد در ایران ظهور کرده اند به دلیل آنکه مذهب تشیع تا روزگار سلطنت صفویه در ایران رسمیت نداشت و خواه و ناخواه شاعرانی که پیش از آن عهد می زیسته و به مذهب تشیع علاقه نشان می دادند به علت عدم آزادی از ساختن اشعار مذهبی خودداری کرده و اگر احیانا گوینده دست به چنین کاری میزد ناگریز از مدح خلفای دیگر بود چنانکه در یکی از قصائد سعدی این نکته کاملا آشکار است. پس در حقیقت ساختن اشعار مذهبی از عهد صفویه در ایران رواج یافت و ناگزیر مجموعه حاضر حاوی آثاریست که از آن عهد تا به امروز به وجود آمده است
این دفتر، دیباچه کتابی است در تاریخ نهضتهای ملی ایران و چون پاره چشمگیر از این نبرد همیشگی را دربر دارد و نشان میدهد که چگونه ایرانیان پس از چند قرن کوشش و جنبش، به پایمردی و دستیاری فره ایزدی، تازیان را به زانو درآوردند و به خاک و خون کشیدند؛ بنابراین به طور مستقل چاپ شده است.
صائب را باید از شاعران کثیرالشعر ایران دانست. این مرد در هفتاد و اندی سال از کمال راحت و عزت و سلامت برخوردار بود و دائم و قائم به خواندن و نوشتن و ساختن شعر اشتغال داشت. دیوان اشعارش را تا حدود سیصدهزار بیت گفتهاند. صائب در شاعری مبدع و مبتکر طرزی نو و شیوهای خاص در غزل است که میتوان آن را در برابر سبک خراسانی و سبک عراقی و سبک فارسی قرار داد و همان است که به سبک هندی معروفیت یافته است. این کتاب دربرگیرنده منتخباتی از بهترین اشعار صائب است که توسط جعفر آزمون گردآوری شده است.