«خلاصة‌الاخبار فی بیان‌ احوال‌الاخیار» تألیف غیاث‌الدین محمد خواندمیر در سلسلۀ تواریخ عمومی جای دارد که در عهد تیموریان تألیف شده است و اهمیّت آن در قسمت‌های نزدیک به عهد مؤلف و شرح احوال معاریف عهد، افزایش می‌یابد. این کتاب تاریخ از ابتدای آفرینش تا سال 905 هجری قمری است. مؤلف این کتاب غیاث‌الدین بن همام‌الدین مشهور به خواندمیر، نوۀ دختری میرخواند است. مؤلف طبق تصریح خودش چون کتاب «روضة‌الصفا»ی جدش را عظیم و بزرگ دانسته، برای استفادۀ بیشتر، آن کتاب را خلاصه کرده و «خلاصة ‌الاخبار» نامیده و بیست‌وسه سال بعد دوباره با استفاده از همان «روضة‌الصفا» و منابع دیگر «حبیب‌ السیر» را خلق کرده است. بنابراین این سه کتاب مانند سه ضلعی هستند که مثلث منابع تاریخ ایران را تشکیل می‌دهند. هر سه کتاب شخصیت حقیقی و حقوقی خاص خود را دارند. مطالبی در هر کدام از این سه کتاب هست که در آن دو تای دیگر نیست. خواندمیر شاعر هم بوده و اشعار زیادی از خودش در این کتاب آورده است.

منابع مشابه بیشتر ...

662cf7002b0c6.jpg

یادگار فرامرز

فرامرز نوریانی

مجموعه حاضر اشعار دکتر فرامرز نوریانی متخلص به "مظلوم" است که در سال 1312 چشم به جهان گشود و تحت تعلیم و تربیت مادری روشنفکر و پدری آزاده پرورش یافت. در سال 1338 موفق به دریافت دکترای پزشکی از دانشکده پزشکی اصفهان شد و در سال 1350 دکترای اعصاب و روان را از دانشکده پزشکی تهران کسب نمود. ایشان در سن 60 سالگی دار فانی را وداع گفت.

6629154865673.jpg

خطابه آقای سیدحسن تقی زاده مشتمل بر شمه ای از تاریخ اوائل انقلاب و مشروطیت ایران

سیدحسن تقی زاده

محمد درخشش در مقدمه کتاب خطابه آقای سیدحسن تقی زاده می گوید: در طی سلسله سخنرانی های سال 1337 باشگاه مهرگان به علت آنکه، نهضت مشروطیت ایران قسمت مهمی از تاریخ کشور ما را تشکیل میدهد اینجانب برای روشن شدن نکات تاریک این نهضت تاریخی از دانشمند محترم جناب آقای تقی زاده درخواست نمودم مشاهدات و اطلاعات خودشان را ضمن یک یاد دو سخنرانی در باشگاه مهرگان برای معلمین بیان نمایند و بسیار از ایشان متشکرم که دعوت بنده را قبول فرمودند و در باشگاه مهرگان به ایراد یک سلسله سخنرانیهای مفید و مهم اقدام نمودند.

دیگر آثار نویسنده بیشتر ...

56831a16239aa.jpg

دستور الوزراء

غیاث الدین بن همام الدین معروف به خواند میر

درباره غیاث الدین بن همام الدین معروف به «خواند میر» صاحب «حبیب السیر» اطلاعات زیادی در دست نیست. وی نواده میر خواند صاحب کتاب روضه الصفاست. وی در جوانی به دستگاه سلطان حسین بایقرا راه یافته و میان او، سلطان حسین و وزیرش علیشیر نوایی و پسر سلطان، بدیع الزمان پیوندی بوده است. غیاث الدین چندی بعد به ملازمت بدیع الزمان در آمده است. وی در سال 934 ق به دربار بابر رفته است. مرگ وی نیز در 942 در هندوستان واقع شده است. از این نویسنده شش اثر به فارسی به جا مانده است. دستور الوزرای (تالیف 906 ق) او شامل احوال وزرای اسلام تا پایان دوره تیموریان است. وی بار دیگر در 916 ق در آن نظر کرده و وزیرانی را بر آن افزوده است. درباره وزرای عصر تیموری و سلطان حسین بایقرا مطالب سودمندی در این کتاب بیان شده است. دکتر سعید نفیسی این تصحیح را از روی دو نسخه انجام داده است. نسخه اساس آن متعلق به عباس اقبال درست تر بوده ولی نسخه دوم که مربوط به نسخه بازبینی شده نویسنده بوده، کامل تر بوده است. این کتاب در سال 1317 تصحیح و در 1355ش به چاپ دوم رسیده است.

نثر/متون کهن/تاریخی
کتاب