کتاب ارزشمند و کمیاب «اسرار و آثار واقعه کربلا،» اثر محققانه استاد شادروان جلال الدین همایی اصفهانی است که درباره مجالس عزا و اقامه مجامع سوگواری امام حسین(ع) نوشته شده است. بعضی افرادی تصور کردهاند که تشکیل مجالس عزاداری و ساختن اشعار مرثیه از زمان صفویه وجود داشته است، حتی گفتهاند که تشکیل مجالس عزا و اقامه مجامع سوگواری واقعه کربلا، بلافاصله از همان زمان شروع شده که تا زمان حاضر دوام یافته است. صفویه در ترویج تشیع و اقامه مراسم عزاداری بسیار اهتمام ورزیدند، اما این که تشکیل این مجامع مولود آن زمان باشد، به کلی خلاف واقع است و همچنین ساختن اشعار مراثی که در ابتدا به عربی بود و بعد از آن به فارسی هم رواج گرفت، از همان زمان وقوع حادثه شروع شده که تا زمان حاضر دوام یافته است.
واقعه عاشورا در ادبیات فارسی بازتابی وسیع و متنوع داشته است. شاعران بسیاری در طول قرنها درباره این واقعه اشعاری سروده اند. در این میان برخی اشعار، بیشتر در یادها مانده اند و با مخاطب عام و خاص ارتباط عمیقی برقرار کرده اند. از این میان می توان به ترکیب بند مشهور محتشم کاشانی (م 966) اشاره کرد. در کتاب «شورش در خلق عالم» ترکیب بندهای عاشورایی، که شاعران پس از محتشم به تقلید از او سروده اند، جمع آوری شده است. در بخش اول اثر با نام «تحلیلی بر واقعۀ عاشورا و جایگاه شعر و شاعران در آن» احادیثی درباره لزوم شناخت امام و تبعیت از ایشان، ولایت و بخشهایی از خطبه امام حسین (ع) آمده است. در ادامه درباره قیام امام حسین (ع) (با زبانی ادبی) توضیحاتی آمده است. در این بخش، صرفاً بخشی از تاریخ زمان امام حسین (ع) و چند بیتی از دعبل خزاعی آمده است؛ در حالی که انتظار می رفت با توجه به عنوان، مختصری دربارۀ پیشینۀ اشعار عاشورایی توضیح داده شود یا اینکه عنوان به گونه ای انتخاب شود که بیانگر مطالب ذکر شده باشد. در بخش دوم این کتاب آمده که جستجوی اولیه پژوهشگران هشتاد شاعر را دربرداشت. پس از آن برای گزینش بیشتر (و شاید دقیق تر)؛ معیار انتخاب اشعار، تشابه صوری، قالب، وزن یا هر دوی آنها و درنهایت با توجه به تعداد فراوان این اشعار، ویژگی «اقتفا» درنظر گرفته شد. البته معیارهای دیگری نیز همچون قوت شعر، تازگی مضامین، صحت منقولات و... نیز در نظرگرفته شده است. کار ارزشمندی که گردآورندگان اثر انجام داده اند، آوردن فهرستی از ترکیب بندهای جمع آوری شده، است. از این مجموعه برخی آثار در زمره نسخ خطی هستند که می تواند خود موضوع تحقیقی جداگانه باشد. مجموعه حاضر، ترکیب بندهای بیست و یک شاعر را دربردارد. در این اثر، پس از معرفی کوتاه هر شاعر، متن کامل ترکیب بند او آورده شده است. شاعران به ترتیب سال حیات، معرفی شده اند که عبارت اند از: وحشی بافقی، حزین لاهیجی، عاشق اصفهانی، صباحی بیدگلی کاشانی، نیاز اصفهانی، وصال شیرازی، وقار شیرازی، اشراق آصفی، هنر جندقی، رضاقلی خان هدایت، محمودخان ملک الشعرا، نیّر تبریزی، طرب شیرازی، ادیب الممالک فراهانی، ضیایی ناظم الملک، مدرس اصفهانی، غروی اصفهانی، سید موسی سبط الشیخ، جلال الدین همایی، امیری فیروزکوهی، مشفق کاشانی. البته (طبق نظر نویسندگان) با توجه به همعصر بودن وحشی و محتشم و همچنین روابط تیره این دو و بالاتر بودن سن وحشی این احتمال بیشتر است که محتشم از وی تقلید کرده باشد. با توجه به اینکه اصلی ترین معیار گزینش شاعران از سوی گردآورندگان اثر، ویژگی اقتفا عنوان شد و اقتفا نیز از ویژگیهای شعر دوران بازگشت ادبی است، بیشترین شاعران این فهرست بازگشتی هستند.
تاریخ علوم اسلامی تقريرات استاد جلالالدین همایی است در درس تاريخ علوم اسلامى كه توسط خود استاد تنظيم شده است. كتاب تتبعى است در تاريخ علوم اسلامى، و مخصوصا بررسى تأثير ايراني اندر ايجاد نهضت علمى عصر عباسى، همراه با معرفى گروهى از علما و دانشمندان ايرانى كه «مؤلفات آنها در انواع فنون عقلى و نقلى، سرمايۀ معارف اسلامى و پايۀ فرهنگ و ثقافت بشرى اعم از ملل و دول خاورى و باخترى بوده است».عناوين برخى ازمهمترين موضوعات كتاب به اين شرح است: فنون نقلى اسلامى، قرآن و حديث، سرچشمۀ علوم عقلى اسلامى، اولين ترجمه در اسلام، مراكز علوم عقلى در ايران و روم، نمونۀ مدارس ايران قبل از بنياد نظاميه، شش ناحيۀ حوزۀ علمى، مدارس اسلامى،تاريخ علم نجوم و هيئت، تقسيمبندى علوم به طريقۀ علما و فلاسفه، فهرست اسامى دانشمندان ايرانى كه در هررشته از علوم و فنون اسلامى صاحب تأليف عمده و اساسى بودهاند، ادبا و مترسلان، رياضيات و هيئت، و ارتباط ايرانيان با علوم جديد فرنگى. كتاب فهرست اعلام، شامل نام كسان و كتابها و جايها دارد.
در این مجموعه، دو رساله کوتاه از حکیم "عمر خیام"، متن عربی و ترجمه فارسی به طبع رسیده است .در رساله اول، سه مسئله مطرح و پاسخ داده شده است .این مسائل درباره نفوس ناطقه، حوادث امکانی باطل، و اثبات وجود زمان به حرکت و حد حرکت، و سپس قائم نبودن حرکت به ذات خود، است .رساله دوم نیز "پرتوی عقلانی بر موضوع علم کلی "نام دارد .