طبقات الأطباء و الحكماء، اثر ابوداوود سليمان بن حسان اندلسى، معروف به ابن جلجل است كه آن را در سال 377ق، به زبان عربى تأليف نموده و پيرامون تاريخ حكماء و پزشکان و فيلسوفان از هرمس تا دوران معاصر ابن جلجل مىباشد. كتاب، در 9 طبقه به معرفى 57 تن از پزشکان و فيلسوفان، از هرمس تا روزگار معاصر ابن جلجل مىپردازد. مؤلف، در اين اثر از منابع مختلف مكتوب يونانى و لاتينى و نيز از شنيدهها و ديدههاى خود بهره جسته است. مهمترين مآخذ او بهويژه در تدوين 5 طبقه نخست، عبارتند از كتاب «الالوف» (در حركات فلك و كواكب)، اثر ابومعشر بلخى، «بخش تاريخ روم» پاولوس اروسيوس كه ابن جلجل از او با نام هُروشْيُش ياد كرده و همان كتابى است كه جزو هداياى امپراطور روم به دربار عبدالرحمان به قرطبه رسيد، كتاب «تاريخ القروانقة» تأليف سفرونيوس، كتاب «ايزيدوروس» اشبيلى، ترجمه «السياسة» ارسطو و... وى همچنين اطلاعات گرانبهاى ديگرى در باب پزشکان شرق و غرب جهان اسلام از كسانى چون ابوزكريا يحيى بن مالك بن عايد معروف به العائدى اندلسى، ابن قوطيه و محمد بن عبدون پزشک نقل كرده است. پنج طبقه نخست، به روميان و يونانيان و اسكندرانيان تعلق دارد و شامل هرامسه ثلاثه، اسقلابيوس، ابولى، بقراط، ديامقوريدوس، افلاطون حكيم، ارسطاطاليس مجذونى، سقراط، ديمقراطيس، بطلميوس، قطون، اقليدس، جالینوس و... است. طبقه ششم، به حكماى صدر اسلام و مخضرم، همچون حارث بن كلده ثقفى، ابن ابىرمثه، ابن ابحر و ماسرجويه پرداخته است. طبقه هفتم، درباره پزشکان و فيلسوفان جهان اسلام (اعم از مسلمان و غير مسلمان)، مانند بختيشوع، جبريل بن بختيشوع، يوحنا بن ماسويه، يوحنا بن بطريق، حنين بن اسحاق، ابويوسف يعقوب بن اسحاق، ثابت بن قره حرانى و... است. طبقه هشتم، درباره حكماى غرب جهان اسلام، مانند اسحاق بن عمران، اسحاق بن سليمان اسرائيلى و ابوجعفر احمد بن ابراهيم است. طبقه نهم، درباره حكماى اندلس، همچون حمدين بن ابا، خالد بن يزيد، ابن ملوكه نصرانى، عمران بن ابىعمر، محمد بن فتح طملون، يحيى بن اسحاق، ابوبكر سليمان بن باج، ابن ام البنين و... است.
کتاب السیره الفلسفیه مشتمل بر بیان سیرت و روش فیلسوفان و دفاع از طریقه ی زندگی علمی و عملی شخصی زکریای رازی است. رازی در کتاب خویش از روش و سیرت علمی خود دفاع کرده و بر این باور است رساله ی سیرت فلسفی پاسخی روشن است به کسانی که دانشمندان را فقط به خاطر آنکه از امکانات مادی حاکمان استفاده کرده و رساله ای را به نام آنان کرده اند. رازى در اين كتاب نه تنها از روش و سيرت علمى خود دفاع كرده، بلكه نشان داده است كه روش عادلانه و سيرت فاضلانه دانشمندان و فيلسوفان در برابر اربابان قدرت و خداوندان مال و مكنت چگونه بايد باشد و رساله سيرت فلسفى، پاسخى گوياست به كسانى كه بزرگان و دانشمندان بزرگ را فقط بهخاطر آنكه از امكانات مادى اميران و حاكمان استفاده كرده و كتاب يا رسالهاى را به نام آنان كردهاند، تشنيع مىكنند. موضوع كتاب، چنانكه ظاهر عنوان آن مىنمايد، تنها شرح آراى اخلاقى محمد بن زكرياى رازى نيست، بلكه اهميت خاص آن از اين بابت است كه رازى در آن از شخص خود گفتگو مىكند و از سيره خويش و پسنديده بودن آن مدافعه مىنمايد؛ چه اين دانشمند حكيم پس از رسيدن به مراحل شيخوخيت، كسانى را ديده است كه منكر مقام فلسفى او بوده و سيره اخلاقى او را مورد سرزنش و انتقاد قرار مىدادهاند.....
کتاب حاضر ذیل چهار فصل فراهم آمده است .فصل اول با عنوان ((تاریخچه طب)) به تعریف و موضوع طب، و در فصلهای دوم و سوم شرح حال برخی بزرگان طب قدیم گردآمده از جمله :حال عبی بن ربن طبری، محمد زکریای رازی، علی بن عباس مجوسی و ابن سینا .فصل چهارم بحثی است درباره اخلاق پزشکی که شامل پندنامه اهوازی، سوگندنامه بقراط و مقایسه این دو با یک دیگر است.