تعیین خاستگاه آریاییان یا هند و اروپاییان همواره دغدغه ی بسیاری از خاورشناسان بوده است. پژوهش های مربوط به اقوام هند و اروپایی به سده ی هجدهم میلادی میرسد، اما در قرن نوزدهم بود که دانشمندان به بسیاری از همانندی های زبانهای هند و اروپایی و آریایی پی بردند. سه گفتار این کتاب درباره ی تار یخچه ی تحقیقات در مسئله ی هند و اروپاییان اثر مالوری، مسیر مهاجرت هند و اروپاییان اثر بوش کیمپرا و ترکیب نژادی بنیانگذاران تمدن دره ی سند نوشته ی گ. د. کومار است که هر یک به ریشه ی زبانی و قومی آریاییان پرداخته اند. موضوع بررسی خاستگاه و ویژگی اقوام هند و اروپایی یا آریایی، گذشته از ضرورت شناخت علمی و پژوهش پیرامون آن برای دانشمندان، از نظر مردم عادی هم به منظور پی بردن به تحولات سیاسی و اجتماعی جالب توجه بوده است.
هدف از تألیف کتاب فرهنگ خاورشناسان، تهیه منبعی معتبر و جامع از زندگی نامه و کتاب شناسی ایران شناسان و اسلام شناسان غیرایرانی است که درباره آنان و آثارشان، مکرر مطالبی، به ویژه به زبان فارسی، به صورت کتاب ها و مقاله نوشته و سخنرانی های مختلف علمی و آموزشی ایراد شده است. معرفی زندگی نامه و آثار ایران شناسان و اسلام شناسان از قدیم ترین روزگار تا عصر حاضر، در قالب فرهنگی جامع و معتبر، راه را برای درک و شناخت بیشتر متون تاریخی، باستان شناسی، زبان شناسی، اجتماعی و ادبیات فارسی هموار می سازد
سومین جلد از مجموعهی "فرهنگ خاورشناسان"، به معرفی خاورشناسان و آثار آنها اختصاص دارد، بر اساس ترتیب الفبایی نامها از حرف "پ" تا "خ" تنظیم شده است. از جمله اطلاعاتی که در کتاب در خصوص خاورشناسان به دست میآید مدرک و رشتهی تخصصی هریک، سال و محل تولد، تحصیل علوم، و خدمات و فعالیتهای مختلف علمی و فرهنگی آنان است. اما از مهمترین مطالب آثار تالیفی خاورشناسان در زمینهی کتاب، مقاله، رساله و... میباشد. اگر منبعی به فارسی ترجمه شده، مشخصات فارسی آن نیز ذکر شده است. کتاب 288 مدخل از نام خاورشناسان و دانشمندان غربی را شامل میشود که از عصر باستان تا به امروز میزیستهاند. از کهنترین شخصیتهای ذکر شده میتوان به پروکوپیوس، مورخ بیزانسی سدهی ششم میلادی اشاره کرد که در عصر پادشاهی خسرو انوشیروان ساسانی در لشکرکشی امپراتور ژوستی نین و نبرد با خسرو انوشیروان حضور داشته و تاریخ آن جنگها را ثبت کرده است. در باب آثار هر فرد، بر گردان فارسی عناوین و یا موضوع طرح شده در آن اثر آمده است. از جمله شرقشناسان، که در کتاب به آثار آنها اشاره شده، میتوان پالیارو، پوپ، پیگولوسکایا، تاراچند، تاوادیا، توماشک، جاماسب جی آسانا، جکسن، عبدالحی حبیبی، و فیلیپ حتی را نام برد.