کتاب حاضر مجموعه ای است مشتمل بر مقالات و یادداشت هایی درباره ی هنر و ادبیات که با دیدگاهی نقادانه و پژوهشگرانه توسط مجموعه ای از نویسندگان نگاشته شده است. عناوین مقالات مندرج در کتاب بدین شرح است: هنر طنز، لونا چارسکی با ترجمه ی محمود معلم؛ آیا کیبوتص شکلی از سوسیالیسم است؟، مارتین مونو با ترجمه ی هزارخانی؛ مقدمه ای بر سه افسانه ی روبرت بالدیک، محمود معلم؛ احتضار استعمار، فرنتس فانون با ترجمه ی منوچهر صارمپور؛ از نامه های همشهری، اکبر رادی؛ تلاش محیلانه یی برای توجیه یک تجاوز وحشی، روح بخشان؛ از ده و ده دقیقه تا ده و نیم، فریدون تنکابنی؛ هملت در محور مرگ، نسیم خاکسار؛ سرطان، محمود ایوبی؛ استخوان و دندان های ریز و درشت کوسه، نسیم خاکسار؛ بیوه ای از هایفونگ، لف توشنسکی با ترجمه ی ناصر زرافشان؛ مادر ستمدیده، لی لی پرومنت با ترجمه ی محمود گلابدره ای؛ محاکمه میرزا رضای کرمانی، گوهر مراد و اسب، نظام رکنی. این کتاب در سال 1337 به اهتمام رحمان کریمی توسط انتشارات نیما در تهران به چاپ رسیده است.
جای افسوس است که ما از حیات مرحوم میرزاآقاخان کرمانی و تشبئات و عملیات سیاسی او چیز زیادی در دست نداریم جز آنچه چندین مولف از روی یکدیگر با فرق های جزئی استنساخ کرده و هیچ چیز تازه ای تتبع ننموده اند. بنابراین بهتر آن می دانیم که بجای اینکه در این تذکر سی ساله دوباره به نقل همان عبارات اکتفا کنیم به تشریح و تدقیق نظریات و افکار سیاسی و اجتماعی او داخل شده و بسیاری از مسایل را که در حق او تاریک است روشن نماییم. میرزا آقاخان از حیث سرنوشت نویسندگی خیلی شبیه به خیام است که آثارش بواسطه بغض و نفرت مخالفین متروک و بدون مطالعه آنها با تیر اتهامات به جهل و نادانی منسوب شده است. ولی همانطور که اینک پس از شش هفت قرن خیام میرود جای خود را در ادبیات و فلسفه مشرق و مغرب باز کند میرزاآقاخان هم روز به روز مشهورتذ می شود و یکی بعد از دیگری آثار و تالیفاتش به طبع میرسد و کم کم همان طبقات منوره که با او مخالف بودند مجبورند در اطراف او قلمفرسایی کنند...
جلد هشتم از نامواره دکتر محمود افشار دربرگیرنده بیست و پنج مقاله است که توسط دکتر محمود افشار گردآوری و به کوشش کریم اصفهانیان در سال 1373 منتشر شده است.