در متون عرفاني، جوانمردي و فتوت مترادف با عارف و صوفي به کار رفته است و جوانمردي را ويژگي انسان عارف و انسان آينهگون دانستهاند که اسما و صفات الهي را نشان ميدهد. اين پژوهش درصدد يافتن سابقه اين تفکر و برداشت و نيز يافتن معاني مؤلفههاي جوانمردي در متون عرفاني است. از بررسي متون عرفاني به شيوه کتابخانهاي اين نتيجه به دست آمد چنانکه اصول اعتقادي و بيشتر فروع رفتاري صوفيه، برگرفته از تعليمات دين مبين اسلام است، اين سجيه اخلاقي نيز از آموزههاي قرآن مجيد، احاديث نبوي و ائمه گرفته شده است و مهمترين مؤلفههاي آن نديدن خود، انصافدادن و انصافنخواستن، بخشش و بخشندگي، امانتداري، پاکدامني و وفاي به عهد، عيبپوشي و نگهداشت حرمت سالمندان و اکرام مهمان است.
این کتاب که شرح محکم و روشنی از آداب و اخلاق متصوفه و تألیف خواجه فقیه زاهد ابونصر طاهر بن محمد خانقاهی است، از جمله متون عرفانی و کتب صوفیان روشندلی است که در مآخذ و فهارس قدیم و جدید مربوط به ادب فارسی تاکنون ذکری از آن به میان نیامده است. نثر زیبای کتاب و عبارات و کلمات آن گواه روشنی بر قدمت آن است. همچنین فواید این متن از لحاظ قواعد زبان و دربرگرفتن لغات نادر درخور تحقیق و بررسی است.
سیوطی در این رساله متعرض کرامات ابن عربی شده است.
حيوانات، علاوه برمتون صوفيانه، در داستانهاي رمزي و تمثيلي و بطور كُلّي دربيان عرفان نظري و عرفان عملي اين قوم نيز حضور دارند. عارفان بر اثر عزلت و سفرهاي باديه، با حيوانات مأنوس شدهاند. آنان با نگاهي لطفآميز، خود را برتر از حيوانات ندانستهاند؛ بلكه در نگاه عارفان، آنچه موجب برتري انسان بر حيوانات ميتواند باشد؛ ترك عصيان است. رفتار عارفان با حيوانات ،شفقتآميز است. سخنگويي، تفاهم و ارتباطهاي شگفتانگيز با حيوانات در متون صوفيانه، نوعي ارتباط غير متعارف را نشان ميدهد. از آنجا كه هر كس خدا را خدمت كند و فرمان برد؛ دنيا هم به او خدمت ميكند؛ حيوانات هم به بندگان مخلص و به كساني كه حقِّ توكل را گزاردهاند؛ خدمت كردهاند. شايان ذكر است كه محدوده اين تحقيق، متون صوفيانه فارسي، از ابتدا تا قرن هشتم است كه سعي شده مطالب با رعايت سير تاريخي ارائه شود.
گلشن راز و شرح آن، مفاتیح الاعجاز، شرح تعالی و سلوک انسان و جهان هستی در حرکتی دوار و مستمر است. دایرههای متعدد، نظامهستی را به معبدی مقدس که محل تجلی امر مینوی است، تبدیل میکنند. از حرکتهای تودرتوی نظامهستی، تصویری ماندالایی شکل میگیرد. هر حرکت با تکرار چرخش پرگار، از نقطهای مرکزی و ثابت برخوردار است. مرکز تمام دوایر تودرتو انسان کامل است؛ جایی که مرکز هستی، انسان، فراتاریخ، روان بشری، دایره ولایت و... بر هم منطبق میشود. انسان کامل در دو شکل هندسی دایره و مربع، ماندالا و تربیع، هر دو ظرفی هرمسی برای استحاله معنویاند و هر دو فانی را به ابدیت میرسانند. نگرش یونگی به نظام این دایرهها، منجر به کشف ساحت روانشناختی آنها میشود. فرآیند فردیت بر سیر مکاشفه انسان منطبق میشود و انسان روانشناختهای که به مرکز درون رسیده است، سیر خود را بر نظام هستی فرافکنی میکند؛ لذا هستی نیز باید از تعین به سوی وجود که مرکز است، حرکت کند و با تجلیهای جلالی و جمالی حق، لطف و قهر الهی را تجربه کند.