سهراب سپهري يکي از معدود شاعران نوپرداز معاصر است که حضوري عميق و اثربخش در ادبيات فارسي و شعر ايراني داشته است. در اين تحقيق سعي شده تا با سنجيدن اشعار نيمايي اين شاعر در ترازوي عروض شعر کهن فارسي، رابطه شعر او و شعر کلاسيک از نظر هارموني وزني نشان داده شود، بدين منظور تلاش شده که پس از بررسي و مطالعه اشعار اين شاعر، ضمن معرفي عنوان اشعار چهل و هشت گانه او که در حوزه قالب نيمايي سروده شدهاند، با ذکر نام منبع و نام بحر، بسامد بحرهاي به کار گرفته شده را با استفاده از جداول به صورت درصد درآورده و پس از بررسي هفت شعر از اشعار نيمايي او، ويژگيها و تحولات ايجاد شده در آن اشعار در مقايسه با وزن شعر کلاسيک نشان داده شده است.
در این اثر، نگرش و دیدگاههای سهراب سپهری و فروغ فرخزاد که در آثارشان انعکاس یافته، بررسی شده است .برای این منظور، نگارنده شعر ((مسافر)) سهراب سپهری را برگزیده، ابتدا ساختار درونی و بیرونی آن را تشریح و سپس بنیانهای فکری و معرفتهای عرفانی، روان شناختی و تاریخی آن را بیان میکند .در بخش دوم نیز برای بررسی و تبیین نگاه فروغ فرخزاد به مجموعه هستی، منظومه ((ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد)) انتخاب و بعد از بازخوانی، ساختار آن شروع و بیان شده است.
نیما، شاملو، اخوان، فروغ و سهراب شاعرانی نیستند که بتوان گفت درباره آنها گفتنیها گفته و نوشته شده است. آنها جهانی دیگرگونه از شعر خلق کردند و همین ویژگی بود که شعر ایران را وارد مرحلهای تازه کرد. نویسنده در این کتاب برای بررسی شعر سهراب، به سراغ هشت کتاب او رفته و دوره شاعری او را به سه بخش تقسیم کرده است. در ادامه با توجه به هشت کتاب سهراب، شعر او را بررسی کرده است.
کتاب «مرجعشناسی ادبی و روش تحقیق» نوشتهی «عباس ماهیار» است. «منابع راهنما»، «علوم ادبی»، «منابع علوم دینی»، «منابع علوم تاریخی» و «منابع علوم اوایل» عنوان مطالب اصلی است که در این اثر مورد بررسی قرار گرفته است. کتاب حاضر در مجموعهی «فنون و مفاهیم ادبی» منتشر شده است. در یادداشت این مجموعه به قلم حسن انوری میخوانیم: «میراث عظیم ادب فارسی نیاز به آن دارد که از نو نگریسته شود، دربارهاش تحقیق شود، ظرائف و لطایفش بررسی شود... طبیعی است که برای بازنگری و شناخت آثار ادبی باید ابزاری در اختیار باشد. بهخصوص باید این ابزار به زبانی ساده در اختیار جوانان و دانشجویان و دیگر علاقهمندان آثار ادبی قرار گیرد تا آنچنان که بایسته است این آثار را بشناسند و در جایگاه واقعی خود قرار دهند... پیش از این گزیدههای «مجموعهی ادب فارسی» و گزینههای «گنج ادب» را برای آن پایهگذاری کردیم تا نمونههای مناسبی از آثار ادبی همراه با شرح و توضیح در اختیار جوانان و دانشجویان قرار دهیم و اینک مجموعهی «فنون و مفاهیم ادبی» را بنیاد نهادهایم تا ابزاری باشد برای رسیدن به هدفی که در پیش گفته شد...
خاقانی شاعر بزرگ قرن ششم، بزرگترین شاعر پارسیگوی آذربایجان و قفقاز، ستایشگر روشنای صبحگاهان، مویهگر ویرانههای عبرتانگیز مداین، سراینده حبسیههای دردناک و مرثیههای سوزناک بوده است. بخش اعظم اشعار او در مدح و ستایش پادشاهان و امیران و بزرگان عصر است. بخشی دیگر از اشعار او را قصایدی شکل میدهد که بیانگر اعتقادات مذهبی اوست. قمستی دیگر نیز مراثی اوست. محسوسترین خصوصیت شعری در عصر خاقانی، پیچیدگی و دشواری و دیریابی آن است. در این نوع شعر، شاعر سعی میکند از همه معلومات خود بهره جوید و تصاویر شعری را با اطلاعات علمی زمان خود درآمیزد. شعر خاقانی نمونه برتری از این نوع شعر است. در این کتاب گزیدهای از اشعار خاقانی به همراه شرح لغات و اصطلاحات دشوار آورده شده است.