در گستره شعر شهر گفته میشود ظهور «شهرسروده»های نو در ادبیات جهان و ازآن میان در ادبیات فارسی و عربی متاثر از ادبیات غرب است. ادبیات فارسی و عربی پیوندی دیرینه داشتهاند؛ در دوران معاصر نیز تعامل میان این دو همچنان ادامه یافته است. جستار حاضر به بررسی تطبیقی شهرسرودههای سهراب سپهری در ادب پارسی و احمد عبدالمعطی حجازی در ادب عربی میپردازد. این پژوهش، پس از گذری کوتاه بر زندگی و شعر سهراب سپهری، طبیعت سرای برجسته ایران، و با بیان مختصری از زندگی احمد عبدالمعطی حجازی، شاعر برجسته مصری، در آغاز به معرفی اجمالی بدویگرایی و اصول و مبانی مطرح در آن میپردازد و سپس با مطالعه جهتگیری سهراب سپهری و عبدالمعطی حجازی، نسبت به شهر و روستا، تبلور و نمود بدویگرایی و ویژگیهای مکتب رمانتیسم در شعر دو شاعر بررسی خواهد کرد. مهمترین ابعاد مورد توجه در گستره اندیشههای مطرح در سرودههای دو شاعر عبارتاند از اظهار غربت و اندوه به دلیل ازمیان رفتن گذرگاه روستا، نکوهش شهر و مظاهر مدنیت موجود در آن، ستایش روستا به عنوان زادگاه نخستین نوع بشر و خانه و کاشانهای که از دیرگاه شوق وصالش را داشتهاند، و آرمان سیاحت و سفر درقالب سفر واقعی یا خیالی؛ بخش پایانی مقاله نیز به بیان چگونگی نمود بدویگرایی و رمانتیسم در اندیشه دو شاعر اختصاص یافته است.
موضوع کتاب مجموعه اشعاری است از حسین روشندل که در سال 1346 توسط چاپخانه علمیه تبریز منتشر شده است.
در این اثر، نگرش و دیدگاههای سهراب سپهری و فروغ فرخزاد که در آثارشان انعکاس یافته، بررسی شده است .برای این منظور، نگارنده شعر ((مسافر)) سهراب سپهری را برگزیده، ابتدا ساختار درونی و بیرونی آن را تشریح و سپس بنیانهای فکری و معرفتهای عرفانی، روان شناختی و تاریخی آن را بیان میکند .در بخش دوم نیز برای بررسی و تبیین نگاه فروغ فرخزاد به مجموعه هستی، منظومه ((ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد)) انتخاب و بعد از بازخوانی، ساختار آن شروع و بیان شده است.
پژوهش ذیل جستاری تطبیقی است پیرامون جهتگیری متفاوت صادق هدایت و بنت الهدی صدر، دو نویسنده برجسته ادبیات فارسی و عبدی نسبت به اندیشههای اعتقادی با بکارگیری یک ابزار، در یک برهه زمانی مشابه و در گستره جغرافیایی متفاوت؛ هدف از این مقاله، بررسی سبک و نوع نگرش دو نویسنده چیره دست نسبت به محیط پیرامونی و ماورایی خود میباشد. با توجه به طرح ایدههای نو در قالب جذاب داستانی، ضروری است با نگاهی جدید، مقولههای مطرح شده را به صورت علمی مورد بررسی قرار داد. شیوه انجام این تحقیق، به صورت توصیفی و تحلیلی است. در آغاز، برخی از برجستهترین داستانهای دو نویسنده مورد مطالعه قرارگرفته، پس از آن دیدگاه این دو به مقوله "جایگاه ایمان در زندگی" مورد مقایسه قرارگرفته است. پژوهش حاضر تلاش دارد با آوردن بخشهایی از متنهای داستانی این دو نویسنده و تجزیه و تحلیل دادههای آنان، جهتگیری هدایت را در نوشتههایش و ارتباط آن با بی ایمانی و جهانبینی نادرست و سطحی نگری او ترسیم نماید.
از آنجا که قرآن کريم، همواره الهام بخش شاعران و نويسندگان و ناقدان شرق و غرب بوده و بويژه انديشمندان مسلمان جيره خوار اين خوان گسترده و پر نعمت بودهاند و نيز با توجه به اينکه تاثير قرآن اين کتاب آسماني بر انديشمندان مسلمان و آثارشان غير قابل انکار است مقاله حاضر، پس از انجام مقايسهاي ميان سيدقطب مفسر بزرگ قرآن و مصلح معاصر مصري و احمد مطر شاعر مبارز عراقي، ابتدا برخي ايدههاي سيدقطب را درباره داستان در قرآن بر اساس کتاب «التصوير الفني في القرآن» به طور مختصر مورد بررسي قرار داده و سپس اجرا و بکارگيري برخي از آنها را توسط احمد مطر در معرض شهود قرار داده است که در درجه اول شعر «بلاد ما بين النهرين» را که در حدود (50) مورد از قرآن الهام گرفته و در ادامه اشعاري چون «يوسف في بئر البترول» و «الجمل» را مورد نقد و بررسي قرار داده است.