بحث اصلی این مقاله مربوط به «حروف اضافه و حروف ربط» در زبان فارسی است و مقولهای تازه را در زمینه تحول کارکردهای حروف در ادبیات معاصر ایران مطرح میکند. ادب فارسی همیشه حروف را در بحث دستور زبان مطرح کرده است؛ اما در این مجال تلاش بر آن است که نشان داده شود، ادبیات معاصر، حروف را در حوزه معانی و بیان و بدیع وارد میکند.
کتاب تنبیه الاطفال مخصوص نوآموزان زبان فارسی است که درباره قواعد زبان عربی و فارسی و فرانسه است و مشتمل بر سه کلمه اسم و فعل و حرف و برای هریک علاماتی هست.
با توجه به گسترش روزافزون روابط فرهنگی-اقتصادی-تجاری و سیاسی جمهوری اسلامی ایران با کشور رومانی و با توجه با اینکه در کشور ما تاکنون هیچ کتابی به زبان رومانی فارسی چاپ نشده است. مولف بر ان شد که کتابی تحت عنوان مکالمات روزمره و دستور زبان رومانی به فارسی تهیه و توسط انتشارات اشراقی چاپ و در اختیار علاقمندان و دانشجویان و مسافران محترم قرار دهد.
قرن هشتم روزگاری است که بیشترین ایام زندگی نظامی در آن سپری شده و گنجه، زادگاه و اقامتگاه او بوده است. وی با حکومتهای محلی و دربارهای اتابکان آذربایجان، ارتباط داشته است ولی این پیوند نمود چندانی در مثنویهای پنجگانه او ندارد و منحصر به هدیه کردن آن اثر میباشد. این عصر مصادف با دوره دوم حکومت غزنوی اوج عزت و ذلت سلجوقیان و حکومت خونریز خوارزمشاهیان، است و حکیم جمالالدین محمد الیاس ابن یوسف نظامی گنجهای، میراثدار شعرای بارز قصیدهسرا و حماسهسرا از طرفی، معاصر خاقانی است که قصیده را با بالاترین اوج شکوهش نزدیک کرد.
دگرگونی در اندیشه و خیال، متناسب با دگرگونیهای اجتماعی و سیاسی، اغلب یکی از خصایص شعر متعهد معاصر است. محمدرضا شفیعی کدکنی، یکی از شاعران و محققان بنام ادبیات فارسی معاصر است که شعرش هم در قلمرو بیان هنری و هم از لحاظ محتوا و درونمایه در خور تأمل است. سخن شفیعی دارای ابهام و تصویرسازی مبهم شعری نیست و هدف از تصاویر ایجادشده با عناصرطبیعی و واژگان اسطورهای ایرانی ـ اسلامی بیان مسائل اجتماعی، سیاسی و فلسفی است. بر این اساس این شاعر به واسطه درک درستی که از مقتضیات مکانی و زمانی دارد، زیباترین واژهها را برمیگزیند تا نابترین لحظهها را به کمک آن شکار کند. از این رو، شعر وی با وجود این که در نهایت ایجاز است، اطناب و گستردگی چندلایه معانی آن، سخن از قدرت پیوند ذهن و زبان شاعر دارد. استفاده شاعر از عناصر طبیعی و بسامد تکرار این واژهها، به شیوه و صورت تازه، متناسب با شرایط اجتماعی، مشخصه سبکی خاصی به شعر او بخشیده است. نماد، استعاره، کنایه، تشبیه و تشخیص، از تصاویر پرکاربرد شعر شفیعی است که راه بیان احساسات شاعر را هموار کرده است. محصول این پژوهش ایمان به این سخن است که شفیعی نقاشی چیرهدست است که به کمک صورخیال خالق تصاویری میشود که تصویرگر اندیشههای مگوی ذهن و باور وی است.