بيشتر عرفا بر اين اعتقادند که عالم خيال، عالم تجسم مثالي است. عالم واسطه، بين عقول محض و محسوسات که در آن ارواح تجسم و اجسام تجرد مييابند. از جمله کساني که به اين مفهوم پرداخته، عالم بزرگ محيي الدين ابن عربي است. مفهوم خيال در تفکر ابن عربي با توجه به ديدگاه وحدت وجودي و تلقي خاص او از ماسوي الله، بسطي عميق مييابد که هز حد واسطه صرفبودن ميان محاسبات و عقول محض فراتر ميرود. در نگاه ابن عربي ماسوي الله به مفهوم وسيع خود داراي معناي مثالي است که دلالت بر وجود مطلق ميکند. وي معتقد است هر آنچه در بطن خود حقيقتي دارد خيال است. مولانا نيز در مثنوي به خيال و عوالم آن پرداخته است. هرچند مفهوم خيال در مثنوي مولوي کاملا قابل تطبيق با نظريه خيال ابن عربي نيست، اما ما در اين تحقيق برآنيم تا با ارايه شواهد کافي نشان دهيم ميان اين دو شباهتهايي در باب مبحث خيال وجود دارد، هر چند همانگونه که شيوه هميشگي مولاناست مفهوم خيال در صافي ذهن او تا حدي تغيير يافته است. لذا در اين مجال، ضمن بررسي و تحليل ديدگاه اين دو عارف بزرگ، به ذکر شواهدي که نشاندهنده اين هماهنگي و مشابهت است، ميپردازيم.
کتاب حاضر شامل مجموعه ای از مفاهیم و تعبیرات عرفانی محیی الدین است که بر اساس کتابهای موجود وی، به خصوص فتوحات مکّیه و فصوص الحکم و تفسیر القران و التجلیات الهیه و ترجمان الاشواق تنظیم شده است. برای این کار مدت چهار سال به مطالعه آثار ابن عربی و گردآوری اصطلاحات عرفانی وی و فیش برداری آن پرداخته و پس از آن با مراجعه مجدد به منابع کار ترجمه این اصطلاحات آغاز شد و پس از آن مفاهیم عرفانی را بر اساس حروف الفبا تنظیم و تدوین کرده و در پاورقی هرجا لازم بوده توضیح یا توضیحاتی درباره آن مفاهیم داده شده است.
فصوص الحکم، تألیفِ شیخ اکبر، محی الدین ابن عربی (م560 ه . ق) مهم ترین کتاب در عرفان نظری است. بر این کتاب، شرح های مختلفی نوشته شده که مشهورترین آنها از آنِ علّامه داود قیصری (متوفای 751 ه . ق) است. شرح قیصری از همان آغاز تألیف، مورد قبول اهل عرفان و نظر افتاد و محور بحث و تدریس قرار گرفت. اثر حاضر، همان «شرح فصوص الحکمِ» قیصری است که آیة اللَّه حسن زاده آملی، استاد مسلّم عرفان و فلسفه در روزگار معاصر، آن را تحقیق کرده و تعلیقه های سودمندی بر آن نوشته است.
حکایتهای حیوانات از جمله انواع ادبی است که هم نزد عوام و هم نزد خواص اعتبار و رواج بسیار داشته و دارد. در اصل این حکایتها از ابزار بیان و گاه استدلال محسوب میشوند و از همین روست که از عارفان و فیلسوفان بزرگ گرفته تا معلمان اخلاق و مربیان اجتماع و دستاندرکاران حکومت و نظریهپردازان و منتقدان عرصه فرهنگ و سیاست برای القای مطالب و مسائل خود از این نوع داستان بهره گرفتهاند. در این کتاب تقریبا تمامی حکایتهای حیوانات که تا قرن دهم در مجموعههای داستانی و تعلیمی آمدهاند، بررسی شده است. نگارنده تمام حکایتها را خلاصه کرده و بعد از آن با توجه به هدف راوی حکایت و مضمون آن و دیگر نکتههایی که در تحلیل داستان به کار میآید، به بررسی آن پرداخته است.
نوشتار حاضر معرفی و نقد کتاب ادبیات تطبیقی، نوشته جمشید بهنام است که در سال 1332شمسی، توسط انتشارات بینا و در چاپخانه مسعودسعد تهران، در 1000 نسخه به چاپ رسیده است. نویسنده در چهارچوب اصلی کتاب میکوشد تا در پنج سطح به تبیین روششناسانه پژوهشهای ادبیات تطبیقی بپردازد: 1. انواع ادبی؛ 2. مضامین، تیپها، افسانهها؛ 3. افکار و احساسات؛ 4. منابع آثاری ادبی؛ 5. تأثیرات در ادبیات معاصر.