در این مقاله مؤلف براساس شیوه علمی علامه قزوینی در تصحیح متون به چهار نکته مهم در اینباره اشاره میکند و برای هر مورد نمونههایی را ذکر مینماید: 1. اهمیت ضبط کامل نسخه بدلها: مصحح باید کلیه ضبطها اعماز غلط و درست را به نسخه چاپی منتقل کند، حتی کلمات بی نقطه و با نقطههای غلط و نابجا. زیرا ضبط تمام نسخه بدلها گاه در تصحیح ضبط اصیل لغات و نامهای خاص جغرافیایی بسیار راهگشاست. 2. رعایت امانت و عدم دخالت در متن: مصحح باید یکی از ضبطهای نسخههای خود را با استدلال در متن قرار دهد و مجاز نیست متن را به ذوق و سلیقه خود تغییر دهد و به تصحیح قیاسی دست بزند. 3. انتخاب و ارزیابی دقیق نسخههای مورد استفاده: مصحح باید نسخههای خطی یک اثر را از نظر صحت و نزدیکی به نوشته مؤلف و در برداشتن ضبطهای قدیمی ارزیابی کند و نباید قدیمیترین نسخه را اصل قرار دهد و نسخههای دیگر را با آن مقابله نماید، زیرا آگاهی نسخه متأخر به دلیل نوشتهشدن از روی یک نسخه کهنتر اصالت بیشتری دارد..4 اهمیت جنگهای قدیمی در تصحیح متن: رجوع به جنگهای قدیمی به ویژه در مورد متون منتظر و آثاری که دارای نسخههای متأخر هستند، حائر کمال اهمیت است. نکته بسیار مهم نیز در تصحیح فرهنگهای عربی به فارسی وجود دارد و آن تفاوت در معادلهای فارسی لغات عربی است که بیشک مربوط به کاتبان نسخههاست، زیرا کاتبان که غالبا اهل شهرها و روستاهای متفاوت با محل تولد یا تربیت مؤلف کتاب بودهاند معادل فارسی مؤلف را با معادل متداول در محل اقامت یا تربیت خود عوض کردهاند. این تفاوتها آگاهی نیز به تلفظهای متفاوت همان معادل مؤلف مربوط میشود. این تفاوتها برای تحقیق در تاریخ و تحول زبان فارسی اهمیت بسیار دارد.
دیوان شاعر ساحر خواجه شمس الدین محمد حافظ شیرازی، نسخه مورخ هشتصد و پنج هجری قمری است که توسط دکتر رکن الدین همایونفرخ تصحیح و تنقیح شده و در سال 1370 توسط مصحح به چاپ رسیده است
هدف اصلی از تدوین کتاب حاضر تهیه متنی مناسب برای بخشی از درس "بررسی متون ترجمه شده اسلامی به زبان انگلیسی" است که در رشته های زبان و ادبیات انگلیسی و مترجمی انگلیسی دانشگاهها و مراکز آموزش عالی تدریس می شود. هدف از این درس آشنا کردن دانشجویان با ترجمه هایی است که محققان و مترجمان انگلیسی زبان از متون مختلف فرهنگ اسلامی به زبان خود عرضه کرده اند تا در وهله اول با مطالعه و نقد و بررسی این ترجمه ها، بتوانند بر دانش خود در فن ترجمه بیفزایند و از این رهگذر، اصطلاحات خاص فرهنگ اسلامی را به زبان انگلیسی بیاموزند و دیگر اینکه به طور اجمال با وضعیت انتقال فرهنگ اسلامی در دنیای غرب و میزان توفیق مترجمان در این انتقال و نحوه نگرش آنان به متون فرهنگ اسلامی، آشنا شوند. چون جلد نخست این مجموعه، نمونه هایی از ترجمه های قرآن کریم و نهج البلاغه بررسی شده است، مبنای کار در دفتر حاضر را بر انعکاس معارف اسلامی در ادب پارسی نهادیم و هرچند که قطعات کوتاهی ا ز متون عربی، به خصوص احادیث نبوی نیز در این دفتر گرد آمده است، محور اصلی همان ادب پارسی است که بی گمان، بهترین آیینه وحی در ادب جهان است.
مولف کتاب در پیشگفتار درباره موضوع کتاب می گوید: آنچه در این کتاب گرد آورده شده نتیجه کوششهایی است که نگارنده از چهل و اندی سال پیش یعنی از سالهای ۸ – ۱۳۳۶ که در دوره دوم دبیرستان حکیم نظامی قم -امام صادق کنونی- درس میخواند به عمل آورده است. هسته اوليه لغات کتاب از شنیدههای پدر و مادر عزیزم گردآوری شده؛ مقداری را نیز طی سالهای گذشته به تدریج از گفتههای معاشران قمیام گرفتهام. چندین نفر از دوستان همشهریام نیز مجموعههای کوچکی از لغات گردآورده خود را در اختیار بنده گذاردند. طبیعی است که بسیاری از لغات این مجموعهها تکراری و بسیاری دیگر نیز مشترک میان زبان مردم تهران و قم بود. نگارنده آنچه را از این مجموعهها در لغات گردآوری شده خود نداشت استخراج کرد و به مجموعه خود افزود.
کتاب «فرهنگ فارسی مدرسهی سپهسالار» با تصحیح دکتر علی اشرف صادقی، از روی نسخهی منحصر به فرد در کتابخانه مدرسهی عالی سپهسالار (مطهری) منتشر شده است. از این فرهنگ، تحت عنوان نصاب ترکی و فرهنگ منسوب به قطران نیز یاد کردهاند. در معرفی این فرهنگ آمده است: «قسم دوم در مرکبات معانی بعضی اقوال اکابر و حدیث نبوی صلعم.» اما با بررسی متن مشخص می شود که فرهنگ حاضر شرح عبارات عربی، آیات، احادیث و لغات گلستان سعدی است. این فرهنگ برحسب الفبای فارسی و با ذکر شواهدی چند، تدوین شده است.