محمود درویش در 13 مارس 1941، در دهكدهای از فلسطین به نام «بروه» متولد شد. درویش سرودن شعر را از دوازده سالگی آغاز کرد. سال 1970 برای ادامه تحصیل به مسکو سفر کرد و نخستین مجموعه شعرش را با عنوان «گنجشكهای بیبال» منتشر كرد. با مجموعه دومش «برگهای زیتون» جای خود را در شعر فلسطین و جهان عرب باز كرد و پس از مدتی به قاهره رفت. او بنیانگذار یکی از مهمترین فصل نامههای ادبی و مدرن جهان عرب به نام «الکرمل» است. درویش همراه با « ژاک دریدا »، « پییر بوردیو»، پارلمان بینالمللی نویسندگان را تاسیس کرد. او بیش از سی مجموعه شعر منتشر کرده است و شعرهای او بیشتر به مساله فلسطین مربوط میشود. وی همچنین چند کتاب به نثر منتشر کرده است که از درخشانترین آنها: یادداشتهای روزانه اندوه عادی (1976) و حافظهای برای فراموشی (1987) است. کتاب یادداشتهای غم انگیز روزانه در سال 1363 توسط موسسه انتشارات امیر کبیر در تهران به چاپ رسید و سرکار خانم امیره ضمیری آن را به فارسی برگرداند.
محمود درویش (زادهٔ ۱۳ مارس ۱۹۴۱ - ۹ اوت ۲۰۰۸) شاعر و نویسنده فلسطینی بود. او بیش از سی دفتر شعر منتشر کرد و شعرهای او که بیشتر به مساله فلسطین مربوط میشد در بین خوانندگان عرب و غیر عرب شهرت و محبوبیت داشت. برخی از شعرهای او به فارسی ترجمه و منتشر شده است. او مدتی عضو سازمان آزادیبخش فلسطین بود و در ۱۹۹۹ در اعتراض به پذیرش توافقهای اسلو از این سازمان استعفا داد. محمود درویش در ۱۳ مارس ۱۹۴۱ در روستای البروه در شرق شهر عکا در فلسطین به دنیا آمد. وی سالهای زیادی از عمرش را در قاهره، بیروت، تونس و پاریس به تبعید گذراند. محمود درویش در اوت ۲۰۰۸ در پی عمل جراحی قلب در تگزاس آمریکا در گذشت.
سواد و بیاض مجموعهای است از نوشتههای مقاله مانند که در مجله های جهان نو، یغما، اطلاعات ماهانه، سخن، راهنمای کتاب، دانشکده ادبیات چاپ شده است. مقالاتی که در سواد و بیاض چاپ شده است دو نوع است و قسمتی شرح احوال و سوانح چند تن از ادبا و نویسندگان قرن سیزدهم و وفیات عدهای از دانشمندان و مولفین معاصر است. قسمت دیگر یادداشتهایی است که نویسنده به تفاریق در بعضی از سفرها نوشته و چاپ کرده است.
مجموعه یادداشتهای پراکنده که در سال 1910 نوشته شده بیشتر جنبه ذوقی را در اقبال نشان میدهد. در این مختصر 125 موضوع مختلف و شش کلیشه فراهم آمده است. این دفتر میتواند نشان دهنده علاقمندی نویسنده به مسائل اسلام، تاریخ اسلام، فلسفه، جامعهشناسی، ادبیات اردو، انگلیسی، آلمانی، عربی، فارسی، مطالعه ادیان و فرهنگ و تمدن باشد
شاید بتوان محمود درویش را بزرگترین شاعر فلسطین دانست؛ چراکه شعرهای او نهتنها در ادبیات معاصر عرب از اعتبار فزونی برخوردار است، بلکه به وسیله برگردان بیشتر شعرهایش به زبانهای دیگر، در اروپا نیز بنام گشته است. شعر محمود درویش، نبض تپنده ادبیات معاصر فلسطین که هرگز پیوند انسانی خود را از زادگاه، زیستگاه و مادر میهن نگسست و افزوده بر پایداریهای تحسینبرانگیز، بر گستره جهان نفسانی خویش افزود. شاعری که میان فریادهای امتناع، پژواک گلولهها و آوای حزنآلود پناهندگان نشو و نما یافت و به هیچ روی امید آزادی را به محاق فراموشی نسپرد. این کتاب دربرگیرنده ترجمه دفتری از اشعار او با نام «آخر شب» است که چهار شعر نیز از دفتر دیگر او موسوم به «گنجشکها در الجلیل میمیرند» ترجمه شده است.