در تاریخ معاصر كشور ما یكی از اندیشمندانی كه با قلم خویش در اصلاح ساختار فرهنگی جامعه بر پایه ترویج مبانی اسلام ناب و در زمره پیشروان نهضت اسلامی قرار گرفته است، مرحوم استاد سیدغلامرضا سعیدی بیرجندی است. شخصیّت كمنظیری كه با تسلط و آشنایی به زبانهای «عربی، انگلیسی، فرانسه و اردو» در زمانی كه طاغوت بستر مناسب برای ابتذالنویسان را فراهم میكرد، به خلق آثار قلمی پرداخت. نویسنده در این کتاب به هنر و انديشه علامه دکتر محمد اقبال لاهوری پرداخته است. محمد اقبال لاهوری (1938 -1877) شاعر و متفکر بزرگ مسلمان شبه قاره هند و پاکستان است. اقبال دوران کودکی و نوجوانی را در زادگاه خود (سیالکوت) گذراند. زبانهای فارسی و عربی را در مدارس قدیمه آنجا و به روش سنتی فرا گرفت و با مقدمات علوم اسلامی و معارف قرآنی آشنا شد؛ سپس به مدرسهای وارد گردید که مبلغان مسیحی اسکاتلندی با نام "اسکاچ میشن" در سیالکوت تاسیس کرده بودند و به فراگیری اصول و مبادی علوم جدید مشغول شد. اقبال از آغاز جوانی شعر میگفت و در مجالس شعرخوانی شرکت میکرد و در بعضی از جراید محلی اشعارش طبع و نشر میشد. استاد وی "سیدمیرحسن" در تشویق او در این راه سهم عمدهای داشت و علاوه بر این اقبال با "داغ دهلوی" استاد شعر اردو در آن روزگار مکاتبه داشت و از راهنماییهای او بهره میگرفت.
کتاب حاضر نخستین شرحی است که بر غزلهای علامه اقبال نوشته می شود. این غزلها از میان آثار متعدد علامه جمع آوری و با ترتیب الفبائی تدوین شده است. غزلهای اقبال بیشتر به سبکی سروده شده که در شعر کهن فارسی به "عراقی" معروف است، مضامین غزلهای او آمیزه ای است از اندیشه های عرفانی و اجتماعی و سیاسی که در آنها سعی می شود به انسان شرقی از خود بیگانه و ناامید و به کنج یاس خزیده امید و اطمینان داده شود. تا بداند که وجود دارد و اگر دستی بر آورد به اهدافش می رسد؛ صاحب فرهنگ برتر است و باید آرزو یا به اصطلاح اقبال، مدعا را در خود پرورش دهد که اگر از این دو تهی شود، مرده ای بیش نخواهد بود. اقبال شعر خود را در خدمت به عقاید فلسفی و دینی خود که سخت بدان پایبند بود قرار داد. او موضوعاتی را که کاملا با روح غزل بیگانه اند چنان با مهارت در حریر آبی تغزل می پیچد که نه تنها نامتعارف جلوه نمی کند بلکه خواننده را به یاد شعرای چیره دست ادب فارسی می اندازد. شاید از هیمن روست که برخی از اقبال شناسان شعر او را از نظر زیبایی ظاهری و معنوی کم از سروده های حافظ و مولوی ندانسته اند.
در مجموعه حاضر دو کتاب از مرحوم سید غلامرضا سعیدی در یک مجلد به چاپ رسیده است .نخستین کتاب ترجمهای است از کتاب "مفخر شرق، سید جمالالدین اسدآبادی "نوشته "دکتر احمد امین "که نخستین بار در سال 1354به چاپ رسیده است .کتاب با یادداشتی از آقای سید هادی خسروشاهی درباره استاد سعیدی آغاز میشود و در پی آن این مباحث فراهم میآید :مفخر شرق، حرکت اصلاحی سید جمالالدین در مصر، سید جمالالدین در هند، سید جمالالدین در پاریس، سید در روسیه، سید در استانبول، دیدگاهها و خاطرههای اندیشمندان و صاحب نظران درباره سید جمالالدین .کتاب دوم که "اندیشههای اقبال لاهوری " عنوان گرفته تحقیقی است درباره اقبال لاهوری که با این مباحث تدوین شده است : اندیشه اقبال در ایران، آشنایی با آکادمی اقبال، شرح زندگی و ترجمه احوال، اقبال شاعر، اقبال متفکر، اقبال مسلمان، اقبال معمار پاکستان، اقبال در خارج از هند و پاکستان، احیای فکر دینی در اسلام، روح فرهنگ اسلام، هدفهای تعلیم و تربیت اسلامی از نظر اقبال، زنده بودن و زنده ماندن، ماهیت و اهمیت فلسفه اقبال، و خطابهای که کشوری را به وجود آورد .کتاب با گفت و گویی میان گردآورنده و مرحوم سعیدی در باب اقبال به پایان میرسد .