کتابخانه مجازی ادبیات

جای افسوس است که ما از حیات مرحوم میرزاآقاخان کرمانی و تشبئات و عملیات سیاسی او چیز زیادی در دست نداریم جز آنچه چندین مولف از روی یکدیگر با فرق های جزئی استنساخ کرده و هیچ چیز تازه ای تتبع ننموده اند. بنابراین بهتر آن می دانیم که بجای اینکه در این تذکر سی ساله دوباره به نقل همان عبارات اکتفا کنیم به تشریح و تدقیق نظریات و افکار سیاسی و اجتماعی او داخل شده و بسیاری از مسایل را که در حق او تاریک است روشن نماییم. میرزا آقاخان از حیث سرنوشت نویسندگی خیلی شبیه به خیام است که آثارش بواسطه بغض و نفرت مخالفین متروک و بدون مطالعه آنها با تیر اتهامات به جهل و نادانی منسوب شده است. ولی همانطور که اینک پس از شش هفت قرن خیام میرود جای خود را در ادبیات و فلسفه مشرق و مغرب باز کند میرزاآقاخان هم روز به روز مشهورتذ می شود و یکی بعد از دیگری آثار و تالیفاتش به طبع میرسد و کم کم همان طبقات منوره که با او مخالف بودند مجبورند در اطراف او قلمفرسایی کنند...

در مجموعه حاضر، مطالب مربوط به علما و دانشمندان بوشهری، از کتاب 28جلدی ((الذریعه الی تصانیف الشیعه))، استخراج و به فارسی برگردانده شده است .در بخش پایانی کتاب، مترجم علاوه بر مطالب مندرج در کتاب ((الذریعه))، توضیحات دیگری درباره شخصیت‌های یاد شده، ضمیمه کرده است.

این کتاب برگردان کتاب فرانسوی آن از مجموعه گنجینه نوشته های ایرانی است که حاصل تحقیقات کریستوف بالائی (متولد 1949 فرانسه) و میشل کویی پرس (متولد 1941 بلژیک) در ادبیات داستانی معاصر ایران است. ادبیات داستانی ایران در طی حوادث اجتماعی و سیاسی ساختار درونی خود را حفظ کرده و تداوم یافته است. با انقلاب مشروطیت و جریان فرهنگ غربی، نوع دیگر ادبیات رواج یافت. دهخدا و نسیم شمال زبان عامیانه را در شعر آوردند و میرزاده عشقی، ابوالقاسم لاهوتی و ایرج میرزا توصیفات واقع گرایانه را به کار بردند. همزمان با یکی بود و یکی نبود جمال زاده، نیما «افسانه» خویش را سر داد. در نثرنویسی با رمان تاریخی و سپس رمان ادبی به وجود آمد. داستان کوتاه نیز با استقبال بی نظیری رایج شد و با تغییراتی در سبک نگارش و تألیف ادبی در ادبیات فارسی تثبیت شد که صنعت چاپ و مطبوعات در این روند بی تأثیر نبوده است. دو بخش اول کتاب حاضر، درباره زندگی دهخدا، تحلیل چرند پرند او و نقش آن در ادبیات داستانی فارسی توسط «بالائی» و بخش سوم درباره جمال زاده، تحلیل آثار او و نقش وی در سبک داستان نویسی معاصر توسط «کویی پرس» تدوین شده است. در این ترجمه تلاش شده که واژه ها مطابق متن فرانسوی باشد. این اثر توسط انتشارات پاپیروس در سال 1366 شمسی و به کوشش دکتر احمد کریمی حکاک ترجمه و به طبع رسیده است.