در این مقاله به سبک‌شناسی چند رساله برگزیده از خواجه‌عبدالله انصاری پرداخته شده است. توجه به ویژگی‌های سبک‌شناختی در سده اخیر در میان ادیبان و سخنوران اهمیت فراوانی دارد؛ چراکه سبک ادبی هر نویسنده نمایانگر طریق به تصویر کشیدن اندیشه سخنور و کلید گشایش اسلوب بیان او در افاده معنا به ذهن مخاطب است. نوع الفاظ و ترکیب‌ها و جمله‌بندی‌ها و طرز تعبیر معانی از مؤلفه‌های اساسی سبک ادبی است. خواجه‌عبدالله انصاری، از مشاهیر عرفان و ادب فارسی، تألیفات متعددی دارد که شایسته تجزیه و تحلیل سبک‌شناختی است. بدین منظور، اسلوب‌های وی در نگارش آثار تعلیمی صوفیانه بررسی شد، به خصوص در پنج رساله کنزالسالکین، واردات، دل و جان، هفت‌حصار، قلندرنامه که سرمشق پیدایش آثار پس از آن بوده‌اند. آهنگین‌بودن، بسامد بالای جمله‌های عربی، تلمیح، تناسب، تکرار، تشبیه، استعاره مکنیه و کنایه از برگزیده‌ترین آرایه‌های مورد توجه اوست و نیز به دلیل خطیب‌بودن خواجه، غرض ثانویه هشدار و ارشاد در آثار او غالب است و از نظر کمیت در سطح زبان، وی تمایل به اطناب غیرممل دارد تا ایجاز.

منابع مشابه بیشتر ...

6499a5dc58c48.jpg

رسائل قاجاری: کتاب دوم (اتحاد اسلام)

ابوالحسن میرزا قاجار

رسائل قاجاری عنوان مجموعه ای است از منابع مورد نیاز جهت پژوهش در تاریخ و فرهنگ و تفکر سیاسی، اجتماعی و اقتصادی ایران در عصر قاجار.

63e8e92a7e9b1.jpg

مجموعه رسائل حاج ملاهادی سبزواری مشتمل بر مباحث مهم عرفانی و فلسفی و مسائل اعتقادی

حاج ملاهادی سبزواری (اسرار)

رسائل حکیم سبزوارى، مجموعه 19 رساله از آثار عرفانی، فلسفی و کلامی ملاهادی سبزواری است که با مقدمه و تصحیح و تعلیقات سید جلال‌الدین آشتیانی منتشر شده است. این رساله‌ها را حکیم سبزواری در پاسخ به پرسش‌های فاضلان و پژوهشگران عصر خودش تألیف کرده است. رساله «هداية الطالبين» که به درخواست ناصرالدین‌شاه قاجار نوشته شده، از رساله‌های فارسی این مجموعه است. این رساله‌ها –به‌جز هدایة الطالبین- جواب سؤالاتى است که معاصران از حکیم سبزواری پرسیده‌اند و از جهاتى، ارزش فراوان دارد چه آنکه مشتمل است بر مسائل مشکل عقاید دینى و اسلامى که قرون متمادیه محل بحث و تنقید و مورد انظار و افکار متصدیان معرفت حقایق و عقاید فلسفى و دینى بوده است. چون این سؤالات را اشخاص متعدد کرده‌‏اند، مسائل تکرارى و جواب‌های مکرر در این آثار زیاد است ولى هرکدام داراى مزایاى مخصوص به خود است. مؤلف در مقام پاسخگویی، خود توجه به این معنى داشته است...