مبنای هر زبان بر روی اصول و قواعد مخصوصی است که اهل زبان در محاورات خود از روی قریحه و بی آنکه خود متوجه باشند عموما رعایت می کنند. در پاره ای از زبانها این اصول مدون ساخته و دستوری برای آن به وجود آورده اند ولی در بعض دیگر چنین اقدامی نشده است. فرق این دو به اعتبار نتیجه آن است که اگر زبانی دارای قواعد مدون و منظمی باشد می توان آن را به آسانی فراگرفت و متاسفانه زبان فارسی از این قسم جداست و با وجود تلاش و تالیفات و ترجمه های بسیار در این زمینه هنوز نواقص زبان رفع نشده است. دکتر عبدالرسول خیامپور (1358 - 1277ش) در کتاب دستور زبان فارسی خود معتقد بود که در نوشتن هر دستور زبانی نباید به اصول و قواعدی که دیگران گفته و نوشته اند پایبند بود، بلکه باید توجه را به خود زبان معطوف داشت وگرنه امکان اشتباه است. نگارنده در این کتاب سعی کرده تا حد زیادی از این اشتباهات به دور باشد. دکتر خیامپور مباحث دستوری را در شش فصل اسم،‌ صفت، فعل، قید، شبه جمله و حرف دسته بندی کرده و در هر بخش تمرینهایی را برای درک درست و ارزیابی دانسته ها، تعبیه کرده است. این دستور، که شامل دو بخش طبقه بندی زبانها و تاریخ دستور زبان است، اولین بار در سال 1338 در تبریز منتشر شد و کتاب حاضر، چاپ پنجم آن است.

منابع مشابه بیشتر ...

65d749f7edb21.jpg

قرائت فارسی و دستور زبان برای سال دوم دبیرستانها

جمعی از نویسندگان

کتاب قرائت فارسی و دستور زبان برای سال دوم دبیرستانها، طبق برنامه جدید وزارت فرهنگ و تصویب شورای عالی کتب درسی و تالیف سعید نفیسی، محمدعلی روحانی، محمد نصرالله، دکتر مهدی محقق است که در سال 1338 منتشر شده است.

64d8d63906715.jpg

فرهنگ دستوری

محمد مهیار

دست يافتن به فرهنگ جامع واژگان و اصطلاحات زبان فارسي ، آرزويي است كه هر فارسي زباني كه به نوعي با انديشه و كتاب سرو كار دارد در فكر خود مي پرورد ؛ و تلاش در اين راه وجهه همت بسياري از خدمتگزاران به فرهنگ و تمدن و ادبيات فارسي و ايراني است. اما اين مهم بدون حصول مقدماتي چند ميسرنمي شود ، يكي از اين مقدمات ، تاليف و تدوين واژه نامه هاي اختصاصي در رشته ها وفنون و علوم مختلف است .البته تدوین فرهنگ اختصاصی برای رشته ای خاص در زبان فارسی سابقه ای بس طولانی دارد و عمر آن کمتر از درازنای تاریخ نظم و نثر فارسی نیست، به گونه ای که یکی از قدیمی ترین کتب منثور زبان فارسی، فرهنگ اختصاصی در مفردات طب است، موسوم به الابنیه عن حقائق الادویه که در واقع توجه پیشینیان ما به این شاخه از فرهنگ نویسی را نشان می دهد.

دیگر آثار نویسنده بیشتر ...

61265adf6210b.jpg

ملخص ریاض الوفاق

تذکره زندگینامه شاعران فارسی گوی هند معاصر تالیف ذوال‍ف‍ق‍ارع‍ل‍ی‌ م‍ت‍خ‍ل‍ص‌ ب‍ه‌ م‍س‍ت‌ در س‍ال‌ ۱۲۲۹ ه‍ج‍ری‌ ق‍م‍ری‌ و تلخیص دکتر عبدالرسول خیامپور در سال 1343 شرکت چاپ کتاب آذربایجان منتشر شد. این تذکره از نظر روشن ساختن گوشه ای از تاریخ ادبیات ایران بسیار مهم است زیرا نشان می‌دهد که زبان و ادبیات فارسی در هندوستان چگونه در قرنهای دوازدهم و سیزدهم نیز مانند قرنهای سابق رواج و نفوذ داشته و عده‌ای از شعرا و نویسندگان خوش‌قریحه را با خود سرگرم می‌ساخته است

شرح حال/تذکره و تراجم
کتاب
5fd87c25d8c9b.png

تذکره نگارستان دارا (جلد اول)

این کتاب تذکره‌ای است به نام «نگارستان دارا» از تألیفات عبدالرزاق دنبلی متخلص به مفتون و متوفی در سال 1243 هجری قمری که حاوی شرح حال 212 تن از شعرای قرن دوازدهم و سیزدهم می‌باشد. دنبلی این کتاب را به سال 1241 تألیف کرده است.

شرح حال/تذکره و تراجم
کتاب