با توجه به اين كه در زمينه نسخ خطي آثار مولوي پژوهشها، مطالب و يافتههاي علمي تازهاي از سوي محققان ارائه شده است، تصحيح و ويرايش مجدد كتاب فيه مافيه براي تسهيل در خوانش و فهم اين اثر ارزشمند، ضروري مينمايد. در اين پژوهش ضمن تبيين جايگاه كتاب فيه مافيه در ميان آثار منثور ادب فارسي و اهميت آن در مطالعات عرفاني، به خصوص در مولاناشناسي، به معرفي و بررسي نسخه خطي فيه مافيه در كتابخانه موزه مولانا در قونيه و نسخه چاپي آن خواهيم پرداخت كه اخيرا به همت دکتر توفيق ﻫ. سبحاني تصحيح شده و توسط انتشارات شركت مطالعات و نشر كتاب پارسه منتشر شده است.
در این مجموعه، دو رساله کوتاه از حکیم "عمر خیام"، متن عربی و ترجمه فارسی به طبع رسیده است .در رساله اول، سه مسئله مطرح و پاسخ داده شده است .این مسائل درباره نفوس ناطقه، حوادث امکانی باطل، و اثبات وجود زمان به حرکت و حد حرکت، و سپس قائم نبودن حرکت به ذات خود، است .رساله دوم نیز "پرتوی عقلانی بر موضوع علم کلی "نام دارد .
در این کتاب فارسي - انگليسي / انگليسي - فارسي تذهيب ؛ خط ؛ صحافي ؛ كاغذ ؛ رنگ و مركب واژه نامه ي نسخه شناسي و كتاب پردازي كه حاصل چهار سال دست و پنجه نرم كردن با واژگان اين رشته است از دو بخش انگليسي به فارسي و فارسي به انگليسي تشكيل شده است . منابع مورد استفاده در تدوين واژه نامه در ميان اين دو بخش آمده است . مقدمه ي كتاب ويژگي ها و مسايل مربوط به واژه نامه و روش تدوين آن را در بر دارد و راهنماي استفاده از واژه نامه شيوه ي بهره گيري از آن و نشانه هاي به كار گرفته در آن را شرح مي دهد . كتاب پردازي صناعتي است كه طي آن كتابي آماده ي استفاده و عرضه به خواننده مي شود . دراين حرفه كارهايي انجام مي گيرد از قبيل رنگ سازي ، صحافي ، خوش نويسي و تذهيب . مجموعه اين اعمال به دست هنرمندان چيره دست متني را در قالبي دلپسند و زيبا در دسترس علاقه مندان مي گذارد .
در مطالعات نسخهشناسی، بیشک تدوین علمی و روشمند فهرستهای نسخ خطی بر اطلاعات کتابشناختی ما میافزاید و موجب غنیتر شدن اطلاعات نسخهشناسی میشود. در مراکز مهم فرهنگ و تمدن اسلامی به این منابع بسیار مهم و ارزشمند علمی هماره توجه شده و در این باب تألیفات متعدد صورت گرفته است. یکی از این مراکز مهم فرهنگی کتابخانههای کشور ترکیه است که از جمله نسخههای خطی فارسی در رشتههای متعدد معارف اسلامی در آن محفوظ مانده و فهرستهایی روشمند برای آنها تهیه شده است.
عشق يا محبت، نشانهاي بسيار بديهي و کيلد معنايي در متون عرفاني است و در هرگونه تحليل روانشناختي و نشانهشناختي متون عرفاني بايد به اين واژه که نسبت انساني و الهي دارد توجه کرد. در تاريخ عرفان و تصوف اسلامي، واژه عشق در طرح تقريبا منسجم و نظام يافتهاي سير و تطور متعالي و رو به کمال داشته است. در سراسر اين تحول و تطور، ما شاهد تبيين و تشريح روانشناختي و فلسفي ماهيت عشق هستيم که مبتني بر شهود و مکاشفات دروني صوفيه و سرشار از انديشههاي غني و احساسات و عواطف شورانگيز عرفاني است. ما در اين مقال، ضمن معرفي کتاب «عطف الألف المألوف علي اللام المعطوف» ابوالحسن ديلمي (ف.391 ه.ق) که نخستين اثر مستقل و رسالهاي تقريبا مفصل در باب سير تاريخي و تجزيه و تحليل روانشناختي و فلسفي «عشق» در عرفان و تصوف اسلامي است از تاثير اين کتاب بر آثار بعد از خود نظير «سوانح العشاق» احمد غزالي (ف.520 ه.ق) و «عبهر العاشقين» روزبهان بقلي شيرازي (ف.606 ه.ق) نيز سخن خواهيم گفت.