کتابخانه مجازی ادبیات

اجرای هدفهای اسلامی در اداره آستان قدس در سال 1358و 1359 جز با برنامه ریزی صحیح و مشورت با افرادی بصیر و مومن و متعهد به انقلاب امکان نداشت، بدین منظور ده تن که در رشته های گوناگون کشاورزی، بازرگانی، صنعتی، پزشکی، آموزشی، حقوقی و امور اجتماعی صاحبنظر بودند به عنوان هیات امنای آستان قدس انتخاب شدند. آستان قدس موسسه ایست که عواید آن از درآمد املاک وقفی و زمینهای واگذار شده و غیره می باشد. آستان قدس برای کمک به مستضعفین و خدمات عمرانی و ... کوششهایی مبذول داشته و منشا آثار خیری شده است. بعد دیگر خدمات آستان قدس نشر معارف اسلامی و اشاعه فرهنگ انقلاب می باشد. از جمله کارهای انجام شده در این زمینه: بازگشایی و توسعه فعالیتهای کتابخانه و ساختمان دانشگاه اسلامی و افتتاح موزه و کتابخانه درباغ ملک آباد می باشد . دعوت از دانشمندان و استادان دانشگاه تهران جهت رای زنی و هم فکری برای بهتر ارائه دادن خدمات فرهنگی و معنوی آستان قدس نیز بدین منظور عملی شده است.

سید رضی واعظ مومنی تنکابنی پس از کسب دروس مقدماتی حوزوی، به تهران آمد. پس از اتمام تحصیلات، به زادگاه خویش بازگشت و به مدت پنجاه سال در ترویج دیانت اسلام تلاش کرد. کتاب پیش رو که با مقدمه، سه فصل و خاتمه به چاپ رسیده، حاصل مطالعه کتب شعرا و ادبای صاحب نام و اکتساب مولف از ایشان است. فصل اول مشتمل بر مدایح و فضائل رسول اکرم و امام علی (ع)، مواعظ و نصایح به جوانان، منظومه هایی در رابطه با انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی می باشد. فصل دوم به مصائب سیدالشهدا و اهل بیت ایشان می پردازد و در فصل سوم مجموعه برگزیده ای از شعرای نامداری چون سعدی، فردوسی، عطار، حافظ و شعرای جدیدتر همراه با متون منثور مرتبط ارائه شده است.

دست‌یابی به سرچشمه مضامین شعری سرایندگان و نشان دادن تأثیر و تأثر آنان از یکدیگر اگر چه کاری است ارجمند؛ ولی به سبب همانندی اندیشه‌های بشری سخت دشوار می‌نماید. در این میان آنچه دیریاب است اما ناممکن نیست، نمودنِ همسان‌اندیشی‌ها و همسان‌سرایی‌هاست. در مقاله «قاضی نظام الدین اصفهانی و هم‌سخنی با دیگر شاعران پارسی‌گو»، نگارندگان پس از مقدمه‌ای کوتاه در بیان مسلماتِ زندگی و آثار این دانشورِ ادیب و شاعر ذولسانین اصفهان در قرن هفتم هجری، با استناد به دست‌نویس‌های آثارِ او نمونه‌های گونه‌گون تأثیر و تأثر این شاعر را در آثار منظوم فارسی نشان داده و کوشیده‌اند مضامینِ مشترک شعر عربی و فارسیِ او را با شاعران پارسی‌گو بیابند.