کتابخانه مجازی ادبیات

هر جان بيداري از خود مي‌پرسد؛ اين اقيانوس بيکران و پر تلاطم وجود سر چشمه‌اش کجاست؟ جان عالم دنايي حقيقي کيست؟ وجود شکوفا از محو حقيقت خود، جواب مي‌شنود؛ "لاهوالاهو"، او که اين سوال و جواب از اوست، او که در حجاب کبريايي خود محتجب است و فقط از ورا اسما و صفات با چشم جان مشاهده مي‌شود. گره تاريکي و محدوديت ادراک حسي، اهل دنيا را به خود مشغول داشته و از ديدن نور محروم مستند ولي ضمير و دل اولدالالباب و اويا الهي که به برکت «تتجافي جنوبهم عن المضاجع يدعون ربهم خوفا و طمعا» (سجده/16) مشمول «ابيت عند ربي يطعمني و يسقني» گشته‌اند، و به نور حقيقت نوراني گشته است همه چيز از محسوس تا مجرد، از هيولي تا جبرئيل را آينه معاينه حضور حق تعالي و جلاي تجليات حضرتش مي‌يابند و از لذت‌هاي بي‌نهايتي که روشني بخش ديده‌هاست، بهره مي‌جويند؛ فلا تعلم نفس ما اخفي لهم من قره اعين» سجده/17.» عاشقان جانباز اين راه آمدن از دو عالم دست کوتاه آمدند زحمت جان از ميان برداشتند دل بکلي از جهان بر داشتند