مقاماتنویسی عرفانی یکی از مهمترین شاخههای عرفان و تاریخ ادبیّات عرفانی است که تا به امروز کمتر بدان به عنوان یک ژانر (نوع) ادبی خاص توجّه شده است. طبقهبندی دقیق و منطقی انواع سهگانه مقاماتنویسی و تبیین جایگاه، نوع نگاه، روشها و انگیزهها و اهدافی که در پشت این نوع مهمّ ادب عرفانی هست، میتواند کمک فراوانی به شناخت فرهنگ و ادب دیروز و امروز ما نماید. همچنین، بررسی و تحلیل چهرهها و شخصیّتهای هم طراز و معاصر همان عرفا و اوّلیاء ـ که از طریق این مقامات نوشتهها مطرح میشوند و به ویژه داوریهایی که در باب افعال و احوال آنها مینمایند ـ تا حدود زیادی خواننده امروزین را به معیار و میزان داوری و نوع نگاه آنها نزدیک مینماید و چهره و شخصیّت نویسندگان را نیز بسیار روشنتر میسازد. این مقاله در همین راستا کوشیده است تا از منظری روششناختی و تحلیل محتوایی به بررسی شخصیّت استاد امام ابوالقاسم قشیری از دیدگاه مقاماتنویس مشهور ادبیّات عرفانی، محمّد بن منوّر میهنهای در اسرارالتّوحید بپردازد و نشان دهد میان مجموع گفتهها و قصّههایی که محمّد بن منوّر در باب قشیری در کتاب خویش آورده است، چه مقدار فاصله با شخصیّت تاریخی و واقعی قشیری هست و مخصوصاً این نوع نگاه تا چه حد با شخصیّت حقیقی عارف آزاده و آزادی بخش ایرانی، ابوسعید ابوالخیر نیز فاصله و تمایز دارد.
موضوع اصلی این کتاب شرح حال ابوسعید ابوالخیر است که از مشایخ بزرگ تصوف و در عصر خود دارای اشتهاری عظیم و به عقیده برخی از نویسندگان نخستین واضع نظام و ترتیب خانقاه و بطور تحقیق یکی از عوامل تحول تصوف در ایران بوده و تاریخ زندگی هشتاد و اندی ساله او موضوعی بس سودمند و دلپذیر است. و اسرارالتوحید از حالات و مقالات و افکار و آراء و اخلاق و عادات این صوفی شهیر و ریاضتها و مجاهدتها و مقامات و کراماتی که بدو نسبت دادهاند بطور تفصیل بحث میکند. و در ضمن این موضوع اطلاعات سودمند از رسوم و عادات و طرز تشکیلات و اجتماعات صوفیه و مفهوم واقعی برخی از اصطلاحات این فرقه و اطلاعاتی از بعضی وقایع تاریخی و اوضاع اجتماعی قرن پنجم و ششم و احوال و اقوال برخی از عرفا و مشایخ و رجال معتبر دیگر به ما می دهد، و از این جهت گنجینهای مملو از ذخائر ادبی و علمی و عرفانی و تاریخی محسوب میشود اسرارالتوحید نخستین کتاب مفصل و مبسوطی است که به فارسی در شرح حال یکی از مشایخ بزرگ صوفیه تالیف شده و یا قدیمیترین تالیفی از این نوع است که از دستبرد حوادث محفوظ مانده و بدست ما رسیده است. منتخب اسرار التوحید به کوشش استاد احمد بهمنیار فراهم آمده و در سال 1320 منتشر شده است.
کتاب اسرار التوحید از شاهکارهای نثر فارسی است که در طول تاریخ ادبیات فارسی، بینظیر و بیبدیل است. این کتاب به لحاظ ارزش هنری و مهارت نویسنده در شیوههای گوناگون بیان و شیوه داستانپردازی و انتخاب کلمات، در صدر میراث ادبی زبان فارسی قرار دارد. این کتاب زندگینامه عارف بزرگ ابوسعید بن ابی الخیر میهنی است که در تاریخ عرفان ایرانی والاترین پایگاه را داراست؛ اما این کتاب تنها زندگینامه بوسعید نیست، بلکه یکی از برجستهترین منابع تاریخ عرفان و یکی از مهمترین اسناد تاریخ اجتماعی این سرزمین نیز به شمار میرود. در ادامه کتاب نیز «رساله حورائیه» تألیف عبدالله بن المحمود الشاشی معروف به خواجه احرار آورده شده است.
يکي از شخصيتهاي بزرگ ادبي و عرفاني که در حيطه نقد و نظريه ادبي نکتهها و سخنان قابل تامل بسياري گفته، عين القضات همداني است. وي در چهار اثر ممتاز خود نگرههاي تازه و نادري را در باب نقد، تحليل و تاويل متن و حقيقت آن مطرح کرده است که از ميان آن ها ميتوان به نحوه نسبت معنا و لفظ، شکل اتصالي و انفصالي کلمات در ارتباط با مفهوم و محتوا، نسبت شعر و نثر با ذهنيت و زاويه ديد خواننده، بيخويش نويسي و به ويژه سه ساحت کودکي، عاقلي و عاشقي در تحليل معنا و معناي معنا اشاره کرد که هنوز هم بسيار عميق و گير است. هدف اين مقاله، تحليل نگرههاي ادبي عين القضات در پرتو تفسيري هماهنگ بر اساس گفتههاي خود اوست.
در میان شیوههای مرسوم نقد ادبی در فرهنگ ایرانی اسلامی، نقد منطقی یکی از مهمترین و دامنهدارترین شیوههای نقد ادبی بوده است. بنیانگذار این شیوه، قدامه بن جعفر است که با نوشتن کتاب «نقدُ الشعر» خود باعث پیدایش بحثهایی درازدامن و پیچیده در حیطه فهم و تحلیل اثر ادبی شد. در واقع، با طرح این رویکرد، دو مساله مهم در نقد و ادب مسلمین به میان آمد: نخست بررسی میزان دخالت و تاثیر عقل در آفرینش و تحلیل اثر ادبی و دیگر میزان نفوذ و تاثیر فلسفه یونانی به ویژه ارسطو و بالاخص بوطیقا و رطوریقای او بر نقد و ادب مسلمین؛ قدامه با تاسیس یک سیستم نقادی خردمحور، برای نخستین بار به اصول و مؤلفههای نقادی نظم و انسجام بخشید و بر اساس موازین فلسفی و منطقی، ملاکهایی عام و استوار را پیانداخت. هدف این مقاله بازکرد دیدگاههای قدامه و تحلیل تاثیرات او بر فرهنگ و ادب ایرانی ـ اسلامی است.