کتابخانه مجازی ادبیات

رکن الدین در قم به دنیا آمد در مورد تاریخ تولد و وفات او چندان سخنی در تذکره‌ها گفته نشده است. اما با توجه به تاریخ زندگی ممدوحان وی سال تولد و وفات او حدود 540 ـ 607 یا 610 برآورده می‌شود. او از خاندان‌های معروف ایران در سده ششم هجری یعنی خاندان دعویدار قمی می‌باشد که از خاندان‌های بزرگ شیعه به شمار آمده و در قم از اعتبار فراوانی برخوردار بوده‌اند. این خاندان به دانش، زهد و تقوی مشهور بوده و پیشه قضاوت داشته‌اند. شاعر ذواللسانین در دربار ممدوحان به سبب جایگاه والای ادبی شاعر حکیم نام گرفت و مقام امیرالشعرایی یافت. او را نیز به عنوان شاعر مدح نیز می‌شناسند؛ زیرا بخش اعظم دیوان وی شامل مدح بزرگان دین است. او همانند دیگر شاعران در انتخاب نام شعری اقدام می‌ورزد و داعی به معنی انگیزه را برای خویش برمی‌گزیند. اين فقيه و دانشمند فرزانه شيعي در بيشتر سروده‌هايش، تحت تأثير فرهنگ و شعر عربي قرار گرفته است. وي را تأليفات ارزشمندي بوده که از ميان آنها مي‌توان به ديوانش اشاره نمود که آن را به فرمان حاکم زمانه‌اش «عزالدين يحيي» گردآوري کرده است. ديوانش آکنده از اشعار فارسي و عربي است. اين شاعر ذواللسانين چنان در سرودن اشعار عربي تواناست که بخش عظيمي از ديوانش به قصايد عربي وي اختصاص دارد.