در این مقاله، رابطۀ بین مشخصههای نوایی همچون تغییرهای دامنه زیروبمی با نقشهای کاربردشناختی آنها را در تعاملهای گفتاری بررسی کردهایم و در چارچوب مدل پیرهامبرت (1980)، تغییر بسامد اصلی را برای ایفای نقشهای کاربردشناختی خاص در گفتار زبان فارسی، مورد تحلیل قرار دادهایم. گفتنی است که این مطالعه جنبۀ آماری ندارد و در حد معرفی نقشهای کاربردشناختی بسامد اصلی در گفتار انجام شده است. نتایج پژوهش نشان میدهد که تغییرهای زیروبمی افتان و خیزان با بیان ساخت اطلاع (نو/ کهنه)، توان منظوری جمله، پیشانگاری و انتقال نوبت در مکالمه در زبان فارسی همگرایی دارد.