همان طور می‌دانید اساس آهنگ فارسی دری بر کمیت زمان قرار دارد که در میان آهنگ زبان‌های جهان آهنگ کمی زیباترین آهنگ‌ها و در میان آهنگ‌های کمی، آهنگ زبان دری دقیق‌ترین و کامل‌ترین آنهاست و تاکنون چنین بوده است که آهنگ دری براساس افاعیل عرب آموزش داده شود، ولی از آنجا که پایه‌های آهنگ کمی براساس افاعیل قرار ندارد و خلیل ابن احمد فراهیدی واضع علم عروض عرب افاعیل را به منظور عربی کردن علم عروض ایجاد کرد که این کار باعث به وجود آمدن زحافات و پیچیده کردن علم عروض و حتی نازائی آن شده است، به گونه‌ای که فراگیری کامل آن را بسیار مشکل ساخته است، ولی در شیوه‌ای که هم اینک آموزش داده خواهد شد، علاوه بر فارسی بودن این اشکالات موجود نیست و آموختن آن برای کودکان دبستانی نیز میسر است.

منابع مشابه بیشتر ...

65d0c3112f24a.jpg

آموزش جغرافیا

این رساله از بهترین مظاهر کوشش ثمربخش یونسکو است. این کتاب صورت مجلس مذاکرات و مباحثات ورزیده ترین معلمان جغرافیای همه عالم است. نویسندگان کتاب به مجموع این جلسات با کمال تواضع نام "استاژ" یعنی دوره کارآموزی داده اند ولی میدانیم که بزرگترین و مهمترین معلمان که غالبا استادان دانشگاه و بازرسان فنی و مربیان این دوره استاژ را بوجود آورده اند. نویسندگان کوشیده اند که تعلیم جغرافیا را منطبق سازند به نوترین روش های آموزش که آن را روش علمی نام نهاده اند...

658191fb1050c.jpg

آموزش‌های زرتشت پیامبر ایران درباره روش اندیشیدن و کامیاب شدن در زندگی

تهمورث ستنا

آموزش‌های زرتشت پیامبر ایران درباره روش اندیشیدن و کامیاب شدن در زندگی ، تألیف تهمورث ستنا با ترجمه موید رستم شهزادی، مشتمل بر ترجمه و تفسیر مهم‌ترین بخش اوستا، یعنی گاهان، سرودهای زرتشت است. هدف نویسنده، شناساندن روح و مفاهیم اخلاقی گاهان به‌ویژه برای جوانان است و همین‌طور که خود او بیان کرده، تا حد امکان از به کار بردن اصطلاح‌های تخصصی احتراز جسته است. کتاب فاقد فصل‌بندی است. نویسنده ابتدا کلیاتی درباره اوستا و مهم‌ترین بخش آن گاهان بیان کرده و در ادامه، ترجمه سه دعای زرتشتی، یعنی اشم وهو، یثا اهو و ینگه هاتام را آورده و مفاهیم اخلاقی آن‌ها را توضیح داده است. از آنجایی که گاهان مشتمل بر پنج بخش، یعنی اهونودگاه (هات‌ 28-34)، اشتودگاه (هات43-46)، سپنتمدگاه (هات 47-50)، وَهو خشتر (هات 51) و هیشتوایشت (هات 53) است، نویسنده با آوردن هر بخش، بندهای مربوط به هر کدام را نوشته است. روش او این‌گونه است که ابتدا پیام و مفهوم هر بند را به‌طور مختصر بیان کرده و در ادامه، ترجمه بند مربوط به آن را می‌آورد