«رنگدان» عنوان چکامه بلندی از شیرکوبیکس، شاعر پرآوازه روزگار ماست که سرودن آن در تاریخ 7/3/20001 به هنگام آوارگی در شهر استکهلم سوئد، به سرانجام رسیده است. این چکامه 237 صفحهای، کمتر از آثار دیگر شیرکو مورد توجه خوانندگان و به ویژه منتقدان قرار گرفته و انتشار آن، بازتاب زیادی نیافته است.
جای افسوس است که ما از حیات مرحوم میرزاآقاخان کرمانی و تشبئات و عملیات سیاسی او چیز زیادی در دست نداریم جز آنچه چندین مولف از روی یکدیگر با فرق های جزئی استنساخ کرده و هیچ چیز تازه ای تتبع ننموده اند. بنابراین بهتر آن می دانیم که بجای اینکه در این تذکر سی ساله دوباره به نقل همان عبارات اکتفا کنیم به تشریح و تدقیق نظریات و افکار سیاسی و اجتماعی او داخل شده و بسیاری از مسایل را که در حق او تاریک است روشن نماییم. میرزا آقاخان از حیث سرنوشت نویسندگی خیلی شبیه به خیام است که آثارش بواسطه بغض و نفرت مخالفین متروک و بدون مطالعه آنها با تیر اتهامات به جهل و نادانی منسوب شده است. ولی همانطور که اینک پس از شش هفت قرن خیام میرود جای خود را در ادبیات و فلسفه مشرق و مغرب باز کند میرزاآقاخان هم روز به روز مشهورتذ می شود و یکی بعد از دیگری آثار و تالیفاتش به طبع میرسد و کم کم همان طبقات منوره که با او مخالف بودند مجبورند در اطراف او قلمفرسایی کنند...
مجموعه حاضر مشتمل است بر شرح حال و نمونه اشعار فارسی، آذری و کردی 81شاعر منطقه "تکاب افشار." در ابتدای کتاب، نگارنده معرفینامه کوتاه جمعی از سرایندگان و فضلای تکاب را در قالب یک مثنوی به نظم کشیده است .آنگاه هشتاد و یک شاعر یاد شده، به ترتیب الفبا معرفی شدهاند که اسامی تعدادی از آنها بدینقرار است" :یدالله امین"، "نصرتالله آموزگار"، "علی اشرف احمدنیا"، "علیاشرف اخوی"، "یحیی اسماعیلی"، "عباسعلی خان افشار"، و "آذر افشاری."