نویسندگان را می‌توان به شهاب‌ها، سیارات و ستارگان ثابت مانده دانست. گروه نخست تنها تأثیری زودگذر پدید می‌آورند؛ خیره می‌شوید و فریاد می‌زنید: نگاهش کنید! و آنگاه برای همیشه ناپدید می‌شوند. دومین گروه، ستارگان سیار، بسی بیشتر می‌زنید و چون به ما نزدیگترند، درخششی خیره‌کننده‌تر از ستارگان ثابت دارند و از اینرو نادانان این دو را با هم به اشتباه می‌گیرند. اما آنها نیز بزودی جای خود را وا می‌نهند؛ بعلاوه درخشش آنها از نوری اکتسابی است و حوزه تأثیرشان نیز محدود به همسفرانشان (معاصرانشان) است.

منابع مشابه بیشتر ...

661d24aa65046.jpg

الفبای نویسندگی

مهرداد مهرین

یکی از مشخصات قرن بیستم فزونی مطبوعات آنست. امروز نوشتن مانند حرف زدن امری عادی شده. با وجود این نسبت به قرن نوزدهم آثاری که واقعا بشود آنها را شاهکار نامید رو به کاهش نهاده. علت چیست؟ به عقیده نگارنده علتش اینست که نویسندگان قرن بیستم به سرعت می نویسند، کم فکر و مطالعه می کنند و زیاد به مطلب شاخ و برگ میدهند. بوفون می گوید: خوب نوشتن یعنی خوب فکر کردن، خوب حس کردن، خوب بیان کردن و این سه کار نیاز به فکر و روح و ذوق خوب دارد. بوفون فراموش کرده است که خوب نوشتن حوصله و وقت هم لازم دارد ولی امروزه مردم به قدری گرفتارند که حوصله اینکه قسمت اعظم اوقات خود را به مطالعه و تفکر عمیق بگذرانند ندارند. نتیجه این روش همین اوضاعی است که ملاحظه میکنید. قدماء در نوشتن واقعا زحمت می کشیدند فردوسی سی سال زحمت کشید تا شاهنامه را نوشت...