ادبیات فارسی معاصر گسترش فراوان دارد و رشته‌های گوناگون و نیز نمودار زندگی ادبی پرتلاش معاصران بخصوص نسل جوان ایران است. بنابراین ادبیاتی است زنده و حساس و متحرک و پرتپش. نشان دادن این پهنه وسیع ـ حتی اگر بصورت نمودن چشم‌اندازهایی باشد ـ مجال می‌خواهد و بنده نخستین نکته‌ای که باید عرض کنم اعتذار است از بابت اختصار و اضطرار. ادبیات پدیده‌ای است از حیات فکری انسان و متعلق بدو. بنابراین اگر بگوییم ادبیات محصول دریافت انسان است از زندگی و نمودار عوالم احساسات وی، سخنی نادرست نیست، انسان اگر چه به قول پاسکال در برابر طبیعت نیی بیش نیست ولی نیی است اندیشه‌ور و همین اندیشیدن مزیت بزرگ اوست که نه تنها با جهان در می‌افتد بلکه بر آن تسلط می‌یابد.

درباره نویسنده

غلامحسین یوسفی در بهمن ۱۳۰۶ خورشیدی در مشهد به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در همان شهر به پایان برد و از سال ۱۳۲۵ برای تحصیل در دوره لیسانس زبان و ادبیات فارسی به تهران رفت. در سال ۱۳۲۸ تا ۱۳۳۰ در دوره دکتری در دانشگاه تهران به تحصیل ادامه داد و از سال ۱۳۲۹ رسمآ کار خود را در فرهنگ خراسان آغاز کرد و همزمان دوره لیسانس حقوق قضایی و سیاسی دانشکده حقوق دانشگاه تهران را هم گذراند. با تأسیس دانشکده ادبیات در دانشگاه فردوسی مشهد از سال ۱۳۳۴ تدریس دروس تاریخ ادبیات را در این دانشکده آغاز کرد. دکتر غلامحسین یوسفی تا مهر ماه ۱۳۵۸ در دانشگاه فردوسی مشهد در دوره‌های لیسانس و فوق لیسانس و دکتری ادبیات تدریس کرد. در سال ۱۳۵۸ از دانشگاه مزبور بازنشسته شد. دکتر غلامحسین یوسفی برای پیشبرد آموزش و تحقیق در زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه فردوسی مشهد کوشش فراوان کرد. تأسیس دوره‌های فوق لیسانس و دکتری در دانشگاه فردوسی مشهد پس از دانشگاه تهران مدیون تلاشهای وی بود. او همزمان به تحقیق و پژوهش در حوزه‌های متنوع ادامه داد و به این منظور سفرهای مطالعاتی به کشورهای مختلف از جمله فرانسه، انگلستان و آمریکا انجام داد. تصحیح متون یکی از زمینه‌های مورد علاقه دکتر یوسفی بود که در این مسیر کارهای ماندگاری از او در دست است. ابومسلم سردار خراسان، دیداری با اهل قلم، کاغذ زر، تحقیق درباره سعدی و شیوه‌های نقد ادبی از جمله آثار تصنیفی و ترجمه‌ای دکتر یوسفی است. دکتر غلامحسین یوسفی در چهاردهم آذر ۱۳۶۹ در ۶۳ سالگی در تهران درگذشت. آثار: تمرین فارسی برای کلاس اول دبستان نامه اهل خراسان فرخی سیستانی: بحثی در شرح احوال و روزگار و شعر او (مشهد ۱۳۴۱/۱۹۶۲) کاغذ زر (تهران ۱۳۶۳/۱۹۸۴) تصحیح قابوسنامه ۱۳۴۵ تصحیح «التصفیه فی احوال المتصّوفه» ابومسلم سدار خراسان ۱۳۴۵ تصحیح تقویم الصحه ۱۳۵۰ برگ‌هایی در آغوش باد ۲ جلد (تهران ۱۳۵۶/۱۹۷۸) لطائف‌الحکمه، سراج‌الدین محمود ارموی داستان من و شعر از نزار قبانی اما من شما را دوست می‌داشتم، ژیلبر سسبرون برگزیده‌ای از اشعار عربی معاصر از دکتر مصطفی بدوی چشم‌اندازی از ادبیات و هنر از ر ه ولک و دیگران آثار دوره بعد از انقلاب[ویرایش] تصحیح بوستان سعدی ۱۳۵۹ تصحیح ملخص اللغات ۱۳۶۲ ترجمه شیوه‌های نقد ادبی از دیوید دیچز ۱۳۶۲ ترجمه کتاب «انسان دوستی در اسلام» از مارسل بوازار ۱۳۶۲ ترجمه و تحقیق در مورد سعدی از هانری ماسه ۱۳۶۴ روانهای روشن تصحیح گلستان سعدی ۱۳۶۸ چشمه روشن ۱۳۶۹ ارج‌نامهٔ دکتر غلامحسین یوسفی (شامل زندگی، آثار، جستارهای متن پژوهی)، به همت محمدجعفر یاحقی، نشرمیراث مکتوب، تهران ۱۳۸۸ رحیم ذوالنور: فرزانه‌ای در آغوش خاک سعدی، مصلح بن عبدالله. غزل‌های سعدی، تصحیح و توضیح: یوسفی، دکتر غلامحسین، انتشارات سخن، تهران، ۱۳۸۵.

منابع مشابه بیشتر ...

6629154865673.jpg

خطابه آقای سیدحسن تقی زاده مشتمل بر شمه ای از تاریخ اوائل انقلاب و مشروطیت ایران

سیدحسن تقی زاده

محمد درخشش در مقدمه کتاب خطابه آقای سیدحسن تقی زاده می گوید: در طی سلسله سخنرانی های سال 1337 باشگاه مهرگان به علت آنکه، نهضت مشروطیت ایران قسمت مهمی از تاریخ کشور ما را تشکیل میدهد اینجانب برای روشن شدن نکات تاریک این نهضت تاریخی از دانشمند محترم جناب آقای تقی زاده درخواست نمودم مشاهدات و اطلاعات خودشان را ضمن یک یاد دو سخنرانی در باشگاه مهرگان برای معلمین بیان نمایند و بسیار از ایشان متشکرم که دعوت بنده را قبول فرمودند و در باشگاه مهرگان به ایراد یک سلسله سخنرانیهای مفید و مهم اقدام نمودند.

6496d4d76c523.jpg

فرهنگ عربی در فارسی معاصر

فریده رازی

واژه های پارسی این میراث فرهنگی ارزنده ما فراموش شده و جای خود را به واژه های گوناگون غیرپارسی داده اند. برای بسیاری از مفاهیم و اندیشه ها از واژه های بیگانه که با ساخت زبان ما هماهنگ نیست استفاده می‌کنیم حال آنکه در زبان خود برای آنها واژه های شایسته داریم. پس چه بهتر که ما هم بکوشیم به زبان گذشته خود تا حد امکان بازگردیم و واژه های زیبا و ساده‌ای را که درخور فهم گروه بیشتری از مردم است و از یاد رفته، از متون با ارزش پیدا کنیم و آنها را زنده گردانیم و زبان زیبای فارسی را پربارتر و گسترده‌تر سازیم، هرچه واژه بیشتری داشته باشیم، زبان تواناتر، نوشتن زیباتر و بازگو کردن مفاهیم آسان تر خواهد شد و مهم تر اینکه می‌توانیم برای واژه های بیگانه که به زبان سرازیر خواهد شد و مهم تر اینکه می‌توانیم برای واژه های بیگانه که به زبان سرازیر می‌شوند برابرهایی پیدا کنیم تا زبان ما آمیخته‌یی از ترکی، انگلیسی، لاتین و غیره نباشد...

دیگر آثار نویسنده بیشتر ...

65dde8640a433.jpg

امیر روشن ضمیر

غلامحسین یوسفی

موضوع کتاب حاضر در مورد زندگی نامه امیر عنصرالمعالی کیکاووس نویسنده کتاب قابوسنامه تالیف غلامحسین یوسفی که توسط انتشارات دانشگاه تهران منتشر شده است.

شرح حال
کتاب
635409486b892.jpg

چشم اندازی از ادبیات و هنر

ادبيات پهنه ي گسترده اي است در برگيرنده ي گذشته و حال و با جمع و تلفيق اين دو بر آن است تا آينده را شكل و جهت بخشد و معنا و هدف خود را در اين نكته بيابد. شعر، رمان، متون مختلف نظم و نثر و ديگر گونه هاي ادبي، ابزار ايجاد اين معناست. از اين رو افزون بر جاذبه ها و انگيزه هاي زيباي فكري و روحي كه ادبيات براي آدمي مي آفريند مي توان به سرشت اجتماعي بودن و مسئوليت آفريني آن نيز پي برد و رمز شيفتگي و فريفتگي همه ي ملت هاي بزرگ و دليل شيدايي و سرمستي جان هاي سترگ را نسبت به آن دريافت. هنر چيست؟ هنر، انتقال عواطف و احساسات هنرمند به انسان است. هنرمندان چيره دست، قادر بوده اند در آثارشان، عواطف و تجربيات خود را به صورتي آشكار كنند كه باعث برانگيخته شدن احساسات مخاطب شود و با ايجاد عواطف مشترك با مخاطبان، ارتباط و پيوندي معنوي برقرار كنند. هنرمندان، با خلق آثار بديع، آنچه را كه افراد عادي از درك آن عاجز بوده اند، براي همگان، قابل فهم كرده اند. عكاسي، نقاشي، مجسمه سازي، آهنگ سازي، فيلم سازي، تئاتر، معماري، طراحي، طراحي كاريكاتور و...، امروزه ديگر از بخش هاي ثابت و جذاب زندگي جوامع انساني شمرده مي شوند. تولستوي مي گويد: هنر، يك فعاليت انساني است و مقصدش انتقال عالي ترين و بهترين احساساتي است كه انسان ها بدانها دست يافته اند». ادبيات چيست؟ در ماهيت ادبيات، گفته شده كه: ادبيات، عبارت است از آن گونه سخناني كه از حد سخنان عادي، برتر و والاتر بوده است و مردم، آن سخنان را در ميان خود، ضبط و نقل كرده اند و از خواندن و شنيدن آنها دگرگونه گشته و احساس غم و شادي يا لذت و اَلَم كرده اند». شاعران، با لطف طبع و احساسات دقيق، و نويسندگان چيره دست، با قدرت انديشه و نيروي تخيل و به كارگيري بديع زبان، جلوه و معناي خاصي به كلام بخشيده اند و با نفوذ در فكر و جان خواننده، آنان را در غم ها و شادي هاي خود شريك كرده اند و گاه با ارائه آثار ادبي متنوعي چون: شعر و ترانه، فيلم نامه، داستان، رمان و نمايش نامه، علاوه بر عاطفه و احساس، آگاهي ها و افكار و تجربيات خود را نيز منتقل كرده و جامعه را همدل و متحد ساخته و موجب پيشرفت هاي بزرگ مادي و معنوي شده اند؛ بدين طريق، گاه چنان تأثير ماندگاري به جا گذاشته اند كه موجب دگرگوني و تعالي اخلاق و فرهنگ نسل ها شده اند...

پژوهش‌ها/پژوهش‌های عمومی
کتاب