تفکر مینیمالیستی بیشتر در پی مطیع ساختن و فریفتن است تا متقاعد کردن؛ موضوع اصلی مینیمالیسم، ساده کردن و تکرار عناصر است. یک نوع مسحورشدگی بر آن حاکم است. اما کیج موسیقیدانی آزاد است و دوست دارد با صدا و سکوت آزادانه ملاقات کند. پیروان این نگرش (تجربی)، با به خطر انداختن خود و کنار گذاردن وسواسها، معیارها، عرفها و به هم ریختن آنها سعی داشتند تا به یک واقعیت ناپیدا و یک یوتوپیا و چیزی غیرقابل انتظار دست پیدا کنند.
در این کتاب به تاریخ نمایش و تئاتر در اصفهان پرداخته شده است. در این کتاب مراحل گوناگون تحول و دگرگونی نمایش از دوره صفویه و تئاتر وارداتی به روش اروپایی که از عصر انقلاب مشروطه آغاز میشود، تا امروز را میتوان در هفت فصل دید. نگرشی به نمایش، پیشگامان تئاتر، گروههای تئاتر اصفهان، از تئاتر و خاطرات، گفتگوها با رضا ارحام صدر، فاضل فاضلی پارسا، محمدرحیم اخوت، و منصور کوشان بخشها و فصول این کتاب را شکل میدهند. در پیوست کتاب نیز فهرست اجراها از سال 1267 تا سال 1378 و همچنین جشنوارهها، همایشها، نام تالارها، سندها و عکسهای مربوط به تئاتر آورده شده است.
صد و هشتادمین شماره کیهان فرهنگی به نام جلال آل احمد آراسته شده است. این ویژه نامه شامل یک پیش فصل با عنوان "طلوع" ومجموعه مقالاتی از حامد الگار، علی اصغر حاج سید جوادی، دکتر علی شریعتی، آیت الله طالقانی و گفتگوهایی با سیمین دانشور، شمس آل احمد، محمدجواد محبت و دکتر انور خامهای است. کتاب حاضر سه بخش با این عناوین دارد: در سایه جلال (گفتگو)، جلال مرد امروز و پابه پای جلال است. جلد اول این دفتر در سال 1383 و ضمیمه کیهان فرهنگی منتشر شده است.
احساس آمیخته با ترس در من شنونده براگیخته میشود زمانی که تصور نبودن بزرگانی چون پاوارتی و شجریان به ذهن راه مییابد. بیتردید این حالت پاسخ لذتی است که پیوسته از اجراهای موفق این دو استاد بردهام. اما برآن نیستم که خود را به این دلیل که از اجراهایشان لذت میبرم محبوس کنم. آنچه مرا وا میدارد تا برآثار ایشان تعمق کنم تقابلی است میان دو فرهنگ موسیقیایی (آوازی) شرق و غرب، از این روست که پاوارتی را به عنوان نمایندهای از فرهنگ موسیقی آوازی غرب (که از ممتازترین نمونههای آواز کلاسیک غربی نیز هست) و شجریان را به عنوان برجستهترین نماینده موسیقی آوازی ایران (که میتوان گفت از معدود آوازخوانانی است که با آواز ایران گره خورده است) انتخاب کردهام.