بمناسبت صدمین سال تولد او شورای جهانی صلح در سال جاری برگزاری مراسم سالروز چند تن از «مردان بزرگ جامعه بشری» را در سراسر جهان اعلام کرده است. در این زمینه شورای جهانی صلح توصیه میکند: «امیدواریم که سالروزهای مردان بزرگ جامعه بشری در تمام کشورهای جهان، در طی سال 1953، با جلال و شکوه برگزار شود». در این زمینه، صدمین سال تولد وان گوک نقاش بزرگ هلندی، جای خاصی دارد و تجلیل و بزرگداشت شایستهای را ایجاب میکند. وان گوگ در دوران حیات، با وجود خصائل انسانیش، از جامعه بورژوازی جز شکست و سرکوفتگی و رنج چیزی ندید، و پس از مرگ هنگامی که ستاره نبوغش درخشید، «هنرشناسان و منقدین» خادم بورژوازی بتحرف زندگی و آثارش پرداختند. بهمین جهت نمودن چهره واقعی وان گوگ به عنوان یک هنرمند واقعبین و انساندوست وظیفه شایستهای بشمار میرود.
فرهنگ حاضر، بیش از((5300)) واژه و اصطلاح معماری، پیکرهسازی و نقاشی گردآمده است .این فرهنگ متشکل از دو بخش است :بخش نخست شامل اصطلاحاتی است که به ترتیب حروف الفبای انگلیسی تدوین شده و ذیل هر مدخل علاوه بر معادل فارسی، شرح مختصری از واژه، نوع کاربرد و در پارهای موارد، تصویری از آن آمده است .بخش دوم به نمایه الفبای فارسی اختصاص دارد .در صفحات آغازین کتاب، تذکراتی مربوط به واژهها، راهنمای حروف اختصاری و فهرست منابع و ماخذ به چاپ رسیده است .
کتاب حاضر، رساله ایست مختصر ولی مفید برای آشنایی با تاریخ نقاشی و همگامی این هنر با سخنوری در ایران. نویسنده کتاب، یک پژوهنده و سرشناس تاجیکی است که زبان مادری اش فارسی است و با ادبیات فارسی دری آشنایی دارد. از این رو درک زیبایی شناختی وی بر پایه برداشت هایش از محتوای ادبی نقاشی ها استوار شده است. ضمناً در این رساله پژوهشی نویسنده به منابع و آثاری دسترسی داشته است که نه فقط برای خوانندگان ایرانی بلکه برای پژوهندگان مغرب زمین تازگی دارد.
دو سال پیش 19 یا 20 فروردین 1330 صادق هدایت بزرگترین نویسنده معاصر ایران در دنباله کوتاه آخرین سفرش بخارج، در شهر پاریس، خودکشی کرد. مرگ او، برای ادبیات معاصر ایران، ضایعهای عظیم و جبرانناپذیر بود. هدایت بسوی سرنوشتی رفت که در سراسر دوران زندگی کوتاهش با آن در جدال و کشمکش بود. در نوسان دردناکش بین مرگ و زندگی بالاخره پنجه مرگ غالب شد و جانش را گرفت. مرگی بود دردناک، بیرحمانه و تأسفزا که خلا محسوسی در محیط ادبیات معاصر ایران بوجود آورد. بیشک در شیوه و سبکی که هدایت بنیان نهاد، در میان نویسندگان معاصر ایران کسی حتی بگردش نمیرسد. بهمین جهت فقدان او، بری حیات ادبی ایران خیلی گران و جبران ناپذیربشمار آمد.