از دوره ما قبل تاریخ، از وقتی که تاریخ تمدن تدوین شده، یا به ربان دیگر از زمانی که مدنیت بشر آغاز شده، هیچگاه رشته یگانگی و ارتباط این دو برادر از یک پدر و مادر(یعنی ایران و هند) گسیخته نشده است. تهذیب و تمدنی که از نیمه دوم قرن دوازدهم میلادی به بعد در هندوستان رواج و توسعه یافته دارای نشان و علامت ایرانیت است و آثار آن در کلیه مظاهر زندگانی هندیها از مذهب و افکار و ادبیات و معماری و صنایع ظریفه و غیره پیدا و آشکار است. اگر چه استیلای مسلمانانی که تمدن ایران را به هندوستان بردهاند، باعث این تأثیر شده ولی هر گاه به نظر کنجکاوی بنگریم، علت حقیقی آن همانا ارتباط دیرینه ایست که ایران باستان با هندوستان پیش از تاریخ داشته است. گویا از روز ازل مقدرات کشور پهناور هندوستان چنین تعیین شده بود که دیانت و تمدن اسلامی بواسطه ایرانیان در آنجا بسط و توسعه یابد و با این حقیقت میتوان گفت هندوستان در اخذ و قبول تمدن اسلامی مرهون منت ایرانیان میباشد نه تازیان.
کشمیر منطقهای در شمال غربی شبهقاره هند است که تا پیش از استقلال هندوستان در سال ۱۹۴۷ یک دولت سلطنتی تحتالحمایه بریتانیا داشت. در جریان جدایی پاکستان از هند هر دو کشور مدعی حکومت بر این منطقه بودند که به وقوع چندین جنگ بین این دو کشور انجامید. ناحیه کشمیر مورد ادعای هند و پاکستان است. هر دو کشور بهطور جداگانه بخشهایی از این منطقه را اداره میکنند و این مناطق توسط خط کنترل از هم جدا شدهاند. این مناطق از زمان استقلال پاکستان، مورد منازعه هند و پاکستان بوده و چند دفعه باعث درگیری بین دو کشور شدهاست هند این مناطق را جزئی از خود میداند در صورتی که این مناطق مسلمان نشین است و پاکستان خواستار آزادی یا الحاق به خاک خود شدهاست گاندی رهبر هند نیز در زمان حیاتش خواستار این بود که خود مردم کشمیر خود تصمیم بگیرند به کدام کشور الحاق میشوند اما اکنون دولت هند برای منافع بسیار زیاد این مناطق از انتخابات سرباز میزند
"فیلسوف شیرازی در هند "کتابی است که در معرفی 90تن از علما و فیلسوفان کشور هند که به نوعی تحت تاثیر آموزههای فلسفی صدرالدین شیرازی (ملقب به ملاصدرا) بودهاند .به عبارت دیگر آثاری در شرح رسائل ملاصدرا نگاشته یا در نوشتههای خویش به او اقتدا کردهاند .درباره هر شخصیت این اطلاعات درج شده است :نام و نام خانوادگی، آثار و کتابهای چاپ کرده، شاگردان و استادان . برخی از این افراد عبارتاند از :محمد جونپوری لکهنوی حنفی، قاضی عصمهالله عمری لکهنوی، انوارالدین حسینی، محمد شاکر سندیلوی، شیخ سعدالله سلوئی، محمد امجد صدیقی قنوجی، سید مستعدخان، شیخ محمد اعلم سندیلوی حنفی، قاضی مبارک ناصحی ادهمی، و غلام یحیی بارهوی بهاری .
کشور باستانی ایران یکی از ممالکی است که از لحاظ شعر و ادب با ممالک معظمه امروزه جهان برابری میکند و تاریخ ادبیات این دیار که متضمن اسامی مبرزترین نویسندگان و شعرای دنیاست، درخشانترین آثار مدنی این ملت چندهزارساله است. این کتاب با عنوان «سخنوران نامی ایران» متضمن شرح حال و نمونه شعر بیش از هشتاد تن از سخنوران نامی معاصر ایران است که بیشتر آنان زندگی را وداع گفتهاند.