به همت گروه ادب معاصر فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی، کتابشناسی ادبیات داستانی معاصر فارسی زیر نظر فریده رازی و با همکاری عذرا شجاع کریمی و آزاده گلشنی در سال 1390، در قطع رحلی بزرگ، با سه پیوست و در 18+686 صفحه منتشر شد. این کتاب 7069 مدخل و اطلاعات کتابشناسی 14046 اثر از مشروطه تا 1389 ش را در برمیگیرد. کتابی که با توجه به نقش ارجاعی ناشر آن، باید از نادرستیها به ویژه غلطهای فاحش مبرا باشد، آغشته به انواع اشتباهات و کاستیهاست تا آنجا که ناشر پس از مدتی در بهار 1391 غلطنامهای با عنوان «مستدرک» تهیه و همراه کتاب روانه بازار کرد. با اینکه در این غلطنامه بسیاری از نادرستیهای کتابشناسی ادبیات داستانی معاصر فارسی برطرف شده، کاستیها و اشتباهات دیگری در آن رخ داده است. در این نوشته، میکوشیم پارهای از اشتباهات و بیدقتیهای این دو منبع را نشان دهیم تا از گمراه شدن مخاطب کتابشناسی و «مستدرک» آن در تحقیقات و آگاهیهای خود جلوگیری کنیم.
در این کتابپژوهی، دو بخش مهم به تفصیل مورد بررسی قرار گرفتهاند: «کتاب و نویسندگی» و «کتابها و نویسندگان». در بخش اول کتاب، به مسائلی متنوع در زمینه ادبیات و نویسندگی پرداخته شده است. این موارد شامل ادبیات ارتجالی و چگونگی پیشرفت از بیشترنویسی به بهترنویسی، حقوق و نقش خواننده در فرایند خلق کتاب، اهمیت یک کتاب استاندارد، ادبیات لافزنی و اثرات منفی آن بر کیفیت ادبیات، مسئله حشو قبیح و تأثیر آن در افت ارزش ادبی یک اثر، و مسائل دیگری از این دست هستند. بخش دوم کتاب به نقد و معرفی چند کتاب مهم میپردازد. این کتب شامل عناوینی همچون "دانشنامهی امام علی (ع)"، "دانشنامهی امامت به گزارش اهل سنت"، "ترجمهی الحیاه"، "دایرهالمعارف تشیّع"، "فرهنگ شاعران زبان پارسی" و "نهجالبلاغهی الثّانی" هستند. در این بخش، کتب مذکور نقد و بررسی شده و معرفی شدهاند تا خوانندگان با آثار مهمی که در زمینه مذهب و ادبیات وجود دارند، آشنا شوند. این کتابپژوهی به تأکید بر اهمیت کتاب و نویسندگی در فرهنگ و ادب فارسی ارائه شده و به دنبال افزایش آگاهی و دانش خوانندگان در این زمینه میباشد.
گروه واژهگزینی در طول بیش از بیستودو سال فعالیت خود افزون بر 55 هزار واژه را در حوزههای مختلف علمی به تصویب رسانده است. در این مدت تعداد واژههای مصوب برخی از گروههای تخصصی از مرز هزار واژه فراتر رفت و تدوین فرهنگهای موضوعی واژههای مصوب در این حوزهها ضروری مینمود؛ از اینرو گروه واژهگزینی درصدد برآمد تا فرهنگهایی موضوعی با عنوان «هزارواژه» تدوین و به جامعه علمی عرضه نماید. نخستین فرهنگ «هزارواژه» در برخی حوزهها شامل بیش از هزار واژه است، زیرا حاصل چند سال تلاش گروههای واژهگزینی تخصصی است که اکنون در یک مجلد منتشر میشود. این کتاب دربرگیرنده واژههای مصوب فرهنگستان در حوزه گردشگری و جهانگردی است که از سال 1375 تا 1395 را شامل میشود.
در داستان «یزدگرد شهریار» شاهنامه از نوعی کافور به نام «کافور منثور» یاد شده است که نسخههای خطی و چاپی در ضبط آن اتفاق نظر ندارند. با توجه به زمینه فرهنگی داستان، نخست به دنبال این نوع کافور در فرهنگ اسلامی و عربی میگردیم، سپس اطلاعاتی را که در فرهنگهای فارسی در اینباره آمده بررسی میکنیم و پس از آن با در نظر گرفتن تصحیفات احتمالی این واژه و با آوردن شواهدی از متون طبی، جغرافیایی و ... و با توجه به منابع تحقیقی، شکلی دیگر از این واژه را پیشنهاد میکنیم.