بخش انتشارات دانشگاه هاروارد امریکا، اخیراً ترجمه مجموعهای از نامههای گوستاو فلوبر، رماننویس فرانسوی را به ترجمه فرانسیس استیگ مولر در دو جلد منتشر کرده است. فلوبر، نویسنده رمانهای مادام یوواری و سالامبو، این نامهها را بین سالهای 1857 تا 1889 نوشته اشت. فلوبر از بزرگترین شخصیتهای ادبی قرن نوزدهم بود، نویسندهای همیشه مریض احوال و به قول خودش «بداقبال» که زندگی منضبط و خشکی داشت و ساعتها با وسواس زیاد بر سر وزن و آهنگ یک جمله و یافتن یک کلمه دلخواه رقت صرف میکرد.
علی اشرف درویشیان را میتوان یکی از تاثیرگذارترین نویسندگان معاصر ایران دانست. او در نویسندگی به جز صمد بهرنگی، تحت تاثیر نویسندگان بزرگ دیگری مانند بزرگ علوی، صادق هدایت، محمود دولت آبادی، ارنست همینگوی و ویلیام فاکنر نیز بود. او در نوشتههایش سعی میکرد قلم خودش را با نگاهی به آثار و تکنیکهای نویسندگی این بزرگان روی کاغذ بیاورد. این مجموعه کتابها که زیرنظر او به نگارش درآمده، دربرگیرنده شعر، داستان کوتاه، قصه و نقد و بررسی ادبیات کودک و نوجوان میباشند.
علی اشرف درویشیان را میتوان یکی از تاثیرگذارترین نویسندگان معاصر ایران دانست. او در نویسندگی به جز صمد بهرنگی، تحت تاثیر نویسندگان بزرگ دیگری مانند بزرگ علوی، صادق هدایت، محمود دولت آبادی، ارنست همینگوی و ویلیام فاکنر نیز بود. او در نوشتههایش سعی میکرد قلم خودش را با نگاهی به آثار و تکنیکهای نویسندگی این بزرگان روی کاغذ بیاورد. این مجموعه کتابها که زیرنظر او به نگارش درآمده، دربرگیرنده شعر، داستان کوتاه، قصه و نقد و بررسی ادبیات کودک و نوجوان میباشند.
ویلیام فاکنر رماننویس و داستاننویس آمریکایی و برنده جایزه نوبل در ادبیات سال 1949 در مصاحبهای گفته است: «نویسنده به سه چیز احتیاج دارد: تجربه، قوه مشاهده و قوه تخیل. من خودم موقع نوشتن یک داستان معمولا با موضوعی واحد یا خاطرهای یا تصویری ذهنی کار را شروع میکنم». کار نوشتن، چه داستان چه غیر داستان غالبا با توصیف چیزی که دیدهایم آغاز میشود زیرا آغاز تفکر معمولا ایجاد یا تصویر ذهنی است. با مشاهده دقیق میتوان ظرفیت انتخاب ریزه کاریها و جزئیات لازم و برجسته این تصویر ذهنی را توسعه داد و با ورزدادن قوه تخیل میتوان تاثیر مسلط تصویر ذهنی را به نوشته و واژه منتقل کرد.