شعر معاصر فارسی در افغانستان دستخوش دگرگونیهایی بوده است که بیشتر سخنسرایان ما از کم و کیف آن بیاطلاع بودهاند. این شعر گرچه همپای شعر معاصر در ایران تحول نیافت، اما از تحول درونی و از تأثیرپذیری شاعران ایران دور نماند. با این حال باید گفت که نه از نظر شتاب با ایران همانندی داشت و نه از نظر شروع و شکل تحول این نگاه به شعر معاصر را نباید همراه با ارزش داوری دانست یا اصولا با اتکا به ارزش داوری به سیر تحول آن نگریست. در این کتاب اثر بیش از شصت شاعر افغان معرفی شده است. شاعران به ترتیب الفبا آمدهاند. هدف گردآورنده از این کتاب نه ارزش شعری و نه سبک و زبان که خواسته است تعدادی از شاعران افغان را به دوستداران ادب فارسی بشناساند.
این کتاب دارای چهار فصل و مجموعا دربرگیرنده زندگی و آثار ۲۲۷ نفر از پارسی سرایان قفقاز است. هر فصل به شاعران یک منطقه قفقاز (آران، ارمنستان، داغستان، گرجستان) اختصاص یافته است. نخستین شاعری که زندگی و احوالش در این مجموعه معرفی شده، «ابوالعلای گنجه ای» متوفی به سال ۵۵۴ ه.ق و آخرین آنها، «ناظم ایروانی» متولد سال ۱۳۴۲ ه. ق است. در پایان کتاب نیز فهرست ماخذ و منابع به ترتیب الفبایی تخلص یا نام مولفان آمده است.
رستم و اسفندیار برجستهترین، نیکترین و مهمترین پهلوانان شاهنامهاند؛ از اینرو برخورد این دو یل از وزن و حساسیت خاصی برخوردار است. اسفندیار شاهزادهای جوان است، با چشم به تختی که شایستگی آن را دارد. او برخلاف گشتاسب، نه یک موجود آزمند و متزلزل و فریبکار، بلکه دلاور شکستناپذیر و مقدسی اس تکه برای نیکترین دینها و اندیشهها شمشیر زده است. رستم در مقابل او، پهلوان قرون و ابرمردی است که تبلور تکاپو و رنج مردانه یک تبار است. در این کتاب افزون بر مقدمه، سه مقاله پیرامون رستم و اسفندیار و همچنین متن آن از روی نسخه شاهنامه چاپ مسکو آمده است.
روشن است که مفهوم گسترده و پیچیدهای چون فرهنگ را نمیتوان با یک یا چند نوشته مهار و محدوده آن را بهآسانی ترسیم کرد. مفهوم و عرصه فرهنگ از دیرباز در معرض تفسیرهایی گونهگون و متنوع قرار داشته است. نویسندگان، ادیبان و محققان هر یک از دید و نظر خود با آن دست و پنجه نرم کردهاند و تفسیری دلخواه یا روشمند از آن دانستهاند. پرسش اصلی این نیست که چه تعریفی از فرهنگ عرضه میکنیم، مهم آن است که بررسیهای مربوط به فرهنگ را در ارتباطی منظم، منسجم و سازمانیافته که اجزاء آن پیوندی منطقی با هم داشته باشند و اندیشهای واحد و همگن را به نمایش درآورند، در چارچوبی علمی و برخوردار از پژوهش و بهرهمند از نگرشی تاریخی قرار دهیم. این کتاب در این راه گام برمیدارد.
این کتاب از کارل بروکلمان درباره شعر عربی در عهد جاهلی است. بروکلمن در مقدمه این کتاب، مفهوم و گستره کار خود یعنی تاریخ ادبیات را توضیح میدهد و منابع عمده کار خود را در بخش دوم معرفی میکند که هر دو به تمامی کتاب باز میگردند.