اصول دستور زبان نام کتابي است از دکتر ارسلان گلفام، که در سال 1385 توسط انتشارات سمت، منتشر گرديد. همان طور که ناشر در بخش آغازين کتاب تصريح کرده، اين اثر به عنوان منبع اصلي درس پيش نياز (کمبود) اصول دستور زبان در 164 صفحه تدوين شده است. کتاب مشتمل بر هفت فصل، همراه با فهرست منابع و مآخذ و واژهنامه توصيفي فارسي ـ انگليسي است.
این کتاب دربرگیرنده هفده نوشتار در حوزههای مختلف نقد و بررسی میباشد. عناوین برخی از نوشتارها بدین ترتیب است: جوانی بهار/ محمدعلی سپانلو، گفتاری دیگر درباره آرتور کسلر/ عباس میلانی، فرامرز تبریزی، زبان داستانی صادق چوبک در «سنگ صبور»/ آذر نفیسی، ولایت بر نفس خویشتن و بر احوال خویشتن/ هرمز همایونپور، زبان در خدمت باطل/ محمدرضا باطنی، راهحلی فردی برای یک مشکل تاریخی ـ اجتماعی/ احمد تدین، نمونهای مطلوب از پژوهش علمی در تاریخ اسلام/ علیاشرف صادقی، جدال نقش با نقاش/ هوشنگ گلشیری و .... .
این کتاب دربرگیرنده چند نوشتار در نقد و تحقیق و بررسی چند کتاب به این ترتیب است: اولین نوشتار، نقدی بر نوشتهای از ابراهیم فخرایی است. نوشتار دوم با عنوان «نامهای از جمالزاده» درباره کتاب چکیده انقلاب حیدرخان عمواوغلی است. نوشتار سوم یادداشتی است درباره واژههای پهلوی، شهری، درشهری، دری و رازی. آخرین نوشتار این کتاب با عنوان «فراموشخانه» نیز تلاشی است برای کشف یک دروغ.
چندی است که مفهوم متعدی، به عنوان مقولهای پیوستاری، در ادبیات زبانشناسی مورد توجه قرار گرفته است. در این جستار، نگارنده ضمن پذیرش پیوستاری بودن متعدی، به تبیین ژـ ساخت متعدی و ساختهای نامتعدی پرداخته است.
ارزشگذاری مشخصههای فای (شخص، شمار) و حالت یا به عبارت دیگر مطابقه در زبان فارسی و بازبینی این مشخصهها با تکیه بر رویکرد کمینهگرا، یکی از موضوعات پیچیده است که به دلیل بینظمیهایی که در ساختار گروه فعلی به خصوص هسته فعل در زبان فارسی مشاهده میشود، گاهی فرآیند بازبینی را به طور کلی با مشکل مواجه میسازد. نگارندگان جستار حاضر تلاش کردهاند تا با در نظر گرفتن ساختارهای مختلف فعلی (ساده، مرکب) با در نظر داشتن جهتهای مختلف (معلوم و مجهول) و نمودهای مختلف (ساده، استمراری، کامل) چگونگی ارزشگذاری مشخصهها و بازبینی آنها را مورد بررسی قرار دهند. از دستآوردهای این پژوهش آن است که در زبان فارسی فعلها تحت تأثیر مشخصه فعلی قوی هسته زمان خودایستا به هسته مذکور حرکت میکنند. مطابق نظریه بازبینی برنامه کمینهگرا مشخصههای فای خوانشناپذیر هسته زمان در زبان فارسی به وسیله گروه اسمی فاعل ارزشگذاری و بازبینی میشوند. مشخصههای مذکور پس از ارزشگذاری و بازبینی، در بخش آوایی بر روی فعل تظاهر مییابند. گروه اسمی فاعل نیز از هسته زمان خودایستا حالت فاعلی دریافت میکند. بازبینی حالت مفعولی نیز توسط هسته گذرا صورت میگیرد.