کتابخانه مجازی ادبیات

این کتاب دارای چهار فصل و مجموعا دربرگیرنده زندگی و آثار ۲۲۷ نفر از پارسی سرایان قفقاز است. هر فصل به شاعران یک منطقه قفقاز (آران، ارمنستان، داغستان، گرجستان) اختصاص یافته است. نخستین شاعری که زندگی و احوالش در این مجموعه معرفی شده، «ابوالعلای گنجه ای» متوفی به سال ۵۵۴ ه.ق و آخرین آنها، «ناظم ایروانی» متولد سال ۱۳۴۲ ه. ق است. در پایان کتاب نیز فهرست ماخذ و منابع به ترتیب الفبایی تخلص یا نام مولفان آمده است.

در کتاب، علاوه بر معرفی هفت شاعر کرمانی، برگزیده‌ای از غزل‌های آنان درج می‌گردد .این اشخاص عبارت‌اند از :علی اطهری کرمانی، احمد اسداللهی، مهدی بهرامی، سید محمود توحیدی، جواد رشید فرخی، مسعود سلاجقه، و حمید مظهری

خواجه رشیدالدین فضل‌الله ابوالخیر علی همدانی یکی از دانشمندان بزرگ عهد مغول است که تقریباً در تمام رشته‌های مختلف علوم تألیفاتی داشته است اما متأسفانه، پس از مرگ وی، به هنگام تاراج کتابخانه شخصی او و ربع رشیدی، بسیاری از آثار و رساله‌های او از میان رفتند. در عین حال آن چه تاکنون به دست ما رسیده است، گواهی بر ذکاوت و دانش بی‌حد اوست. خواجه رشیدالدین علاوه بر زبان فارسی، زبان‌های دیگر آن روزگار از جمله عربی، عبری، سانسکریت، ترکی، مغولی و همچنین چینی را می‌دانست و لذا هنگام تألیف کتاب‌های خود، از آثار علمای آن زمان به زبان‌های مختلف مکرراً بهره جسته است. در واقع می‌توان از آثارش او را به آسانی به عنوان زبان‌شناس و زبان‌دانی ممتاز شناخت. کافی است از این نظر نگاهی به جامع‌التواریخ او بیندازیم.

ابوالنجم احمد ابن قوص احمد منوچهری دامغانی از جمله شاعران طراز اول و برجسته ایران است. ولادت وی در اواخر قرن چهارم یا سال‌های نخستین قرن پنجم و محل تولد او دامغان بوده است. وفاتش را در جوانی، به سال 432 هـ. نوشته‌اند. وی به سبب انتساب به فلک‌المعالی منوچهری بن شمس‌المعالی قابوس بن وشمگیر زیاری، امیر طبرستان (403 ـ 423 هـ. ق) که شاعر، اوایل دوران سخنوری را در خدمت او گذرانید تخلص منوچهری گرفت. عموم تذکره‌نویسان از حدت ذهن و ذکای بسیار وی در عنفوان جوانی، احاطه او به ادب عربی و حفظ اشعار شعرای بزرگ عرب و اطلاعات وی از علوم دینی، ادبی و طب سخن‌ها گفته‌اند و اتفاق‌نظر دارند چنان که خود او نیز بر این معنا اشاره دارد.